Ο Προφήτης της Νέας Σμύρνης τεύχος 4, 10 Μαΐου 2014 | Page 2

2 10 Μαΐου 2014 Τεύχος 4 ΕΚΛΟΓΕΣ 2014 Αυτός ο Νικάκης είναι τελικά «χορτασμένος» ή όχι; έχει και μια διαφημιστικήεκτυπωτική εταιρεία. Τον καιρό των παχιών αγελάδων φαινόταν ότι η επιχείρηση των Me- « Εμείς είμαστε χορτάτοι άνθρωποι και με τις δουλειές μας, δεν πάμε να φάμε στο Δήμο όπως άλλοι» τόνισε με νόημα ο Νίκος Στέφος, υποψήφιος δήμαρχος στα εγκαίνια¬ του εκλογικού κέντρου στην Κεντρική πλατεία Νέας Σμύρνης. Τι εννοούσε όμως ο ποιητής; ότι οι υποψήφιοι δημοτικοί του σύμβουλοι είναι καλοζωισμένοι ή ότι οι «άλλοι» βάζουν υποψηφιότητα για να κατασπαταλήσουν τα χρήματα του Δήμου; Ή απλά οι άλλοι φέρνουν το κολατσιό τους και το τρώνε μέσα στα γραφεία του Δήμου και ο ίδιος και οι υποψήφιοι του το τρώνε εκτός Δήμου. Δύσκολη η ποίηση. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Τζουλάκης, κάνει εξαιρέσεις και διακρίσεις ως προς τις μηνύσεις περί «φαγητού» και αυτό προβληματίζει τον κοσμάκη για το αν όλα τα πολιτικά κοράκια έχουν το ίδιο ράμφος. Άλλος ένας χορτάτος λοιπόν έτρεξε να δηλώσει την επίσημη στήριξη του στο Νίκο Στέφο. Προς τους τελευταίους ανακοινωθέντες υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους, είτε διότι είναι εξαίρεση και ανήκει στην ελίτ του συνδυασμού, είτε για να γεμίσει το ψηφοδέλτιο, ο Γιώργος Νικάκης κατεβαίνει με τον Στέφο. Είναι όμως χορτάτος; Ο Νικάκης διατηρεί μια επιχείρηση ως εκδότης, την εφημερίδα «Τα Επίκαιρα της Νέας Σμύρνης». Παράλληλα dia ψιλοπήγαινε καλά. Και οι τοπικές επιχειρήσεις έβαζαν διαφημίσεις και η αναγκαστική καταχώρηση των ισολογισμών εταιρειών, έδιναν ένα σταθερό έσοδο. Από την άλλη ο Δήμος της Νέας Σμύρνης κοινοποιούσε και ακόμα το κάνει ΟΛΟΥΣ τους διαγωνισμούς του δημοσίου και ό,τι έχει να κάνει με τον Δήμο στην επιχείρηση του Νικάκη, ασχέτως αν αυτός έχει μια σταθερή αρχή να αντιπολιτεύεται την δημοτική αρχή. Τουλάχιστον το έκανε όσο ήταν ενιαία παράταξη. Μετά το σπάσιμο στα δυο έπαψε και η φλογερός λόγος. Food for thought. Το σημαντικότερο έσοδο όμως για τον Νικάκη ήταν οι εκλογές, κυρίως οι δημοτικές και κάτι λιγότερο από τις εθνικές. Ο Νικάκης μέσω της δεύτερης δραστηριότητας – της διαφημιστικής – εκτυπωτικής – έφτιαχνε και έστηνε περίπτερα συνδυασμών, εκτύπωνε αεροπανώ κτλ, ενώ με την ιδιότητα του εκδότη προωθούσε υποψηφίους του γούστου του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το εξώφυλλο στην εφημερίδα «Τα Επίκαιρα», θετικό για τον Κούπα, όπου σύμφωνα με τον τελευταίο κόστισε 5.000 ευρώ! Έχουν “ψωμάκι” οι εκλογές… Όσο περνούσε ο καιρός από τις προηγούμενες δημοτικές εκλογές και η κρίση ήρθε και ο ηλεκτρονικός Τύπος μπήκε στην ζωή μας. Ο Νικάκης ως ο κλασσικός ελληνάρας εγωιστής που έχει άποψη για όλα δεν θέλησε να προσαρμοστεί στις καινούργιες συνθήκες. Το γεγονός αυτό παράλληλα με την εμμονή του να «αγιοποιεί» ΜΟΝΟ τον Στέφο στην εφημερίδα «Τα Επίκαιρα», τον οδήγησαν αργά αλλά σταθερά την συρρίκνωση τόσο των επιχειρηματικών διαφημίσεων όσο και των πολιτικών καταχωρήσεων. Τον Ιούλιο του 2012, κατέφυγε σε μια πατέντα άξια να μελετηθεί από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο. Η εφημερίδα, που κατά τα άλλα είχε δωρεάν διανομή και διαβαζόταν δωρεάν από ένα μικρό αλλά σταθερό κοινό, στην ηλεκτρονική της έκδοση έγινε συνδρομητική. Παρόλα αυτά τα ίδια άρθρα, μπορούσε να τα διαβάσει κάποιος σε άλλο ηλεκτρονικό χώρο, ιδιοκτησίας πάλι του Νικάκη, δωρεάν. Με λίγα λόγια κατάφερε να γίνει ανταγωνιστής του εαυτού του. Το μέτρο της ασχετοσύνης πάνω στην δική του μπίζνα, είναι δυνατόν να κατανοηθεί μόνο να λάβει κάποιος υπόψη, ότι την ίδια χρονιά το περιοδικό Newsweek, με 3 εκατομμύρια αντίτυπα ανά έκδοση αναγκάστηκε να γίνει ηλεκτρονικό. Ο Νικάκης έκανε ακριβώς το αντίθετο. Εξάλλου η αγαπημένη του ατάκα – όπως και κάθε ελληνάρα επιχειρηματία που νομίζει ότι μόνο με τα χρήματα κάνεις επιχειρήσεις – είναι «Αν είχα 1 εκατομμύριο ευρώ θα έβλεπες τι θα έκανα». Δυστυχώς όμως για αυτόν και για κάθε έναν που σκέπτεται αντιστοίχως είναι ότι η τεχνική γνώση δεν αγοράζεται πάντα. Το ερώτημα παραμένει. Είναι ο Νικάκης – ο κύριος υποστηρικτής του Στέφου – χορτασμένος; Και όταν κάνει τέτοια μοιραία και αποδεδειγμένα λάθη στην προσωπική του επιχείρηση πως αυτό διασφαλίζει ότι δεν θα τα κάνει και στον Δήμο, με καταστροφικές συνέπειες όχι μόνο για την καθημερινότητα μας, αλλά και για την τσέπη μας; Η επιχειρηματική δραστηριότητα του Νικάκη, όμως δεν σταματάει σε έντυπες μορφές. Μετά το 2007 αποφάσισε να δραστηριοποιηθεί και στον χώρο της εστίασης. Άλλη μια κλασσική ελληναράδικη προσέγγιση. Για τον λόγο αυτό αγόρασε – δεν έφτιαξε από την αρχή διότι είχε σχετική εμπειρία στα εστιατόρια – μια έτοιμη επιχείρησηταβέρνα κοντά στην Αγία Φωτεινή. Δυστυχώς για αυτόν χωρίς να έχει έρθει η κρίση στην Ελλάδα, η επιχείρηση φαλίρισε και ο Νικάκης αναγκάστηκε να κάνει συμψηφισμούς στην Εφορία Νέας Σμύρνης για τα χρέη που προκλήθηκαν. Ατυχίες συμβαίνουν σε όλον τον κόσμο αλλά πόσες φορές χρειάζεται να την πάθεις μέχρι να συνειδητοποιήσεις ότι το πρόβλημα είσαι εσύ ο ίδιος. Ο Νικάκης με παρελθόντα χρέη στο Δημόσιο ζητάει την ψήφο μας γιατί απλά… πιστεύει στον δίκαιο αγώνα του Στέφου. Πάντως αν οι ψηφοφόροι αν ήταν τράπεζα, με την αξιοπιστία του Νικάκη, δύσκολα να του έδιναν δάνειο. Πόσο εύκολα μπορείς να τον εμπιστευτείς στις οικονομικές αποφάσεις του Δήμου Νέας Σμύρνης; Ο Γιώργος Νικάκης, δεν είδε την κρίση, δεν προέβλεψε το προφανές από την εμμονή του στο πρόσωπο του Στέφου και δεν είχε ως μοναδικό γνώμονα τον εγωισμό του σε επιχειρηματικό επίπεδο. Αυτόν θα εμπιστευτούμε στο δημοτικό συμβούλιο, πόσο μάλλον στο τιμόνι του Δήμου. Στις δημοτικές εκλογές του 2010, ήταν παρουσιαστής στο 1ο online debate των υποψηφίων δημάρχων στην Νέα Σμύρνη που συνδιοργάνωσε με το NStv, την webTV της πόλης και άλλα media. Ενώ δεν το είχε ξανακάνει, τα πήγε καλά παρόλο το γεγονός ότι στο μόνο πράγμα που έχει εκπαιδευτεί επίσημα είναι ασυρματιστής στον Στρατό. Έτσι άρχισε μια συνεργασία μεταξύ των «Επίκαιρων» του Νικάκη και το NStv, η οποία διεκόπη αναίτια. Αργότερα έγινε γνωστό ότι οι αρθρογράφοι του NStv ήθελα