Γονείς και ασθενείς χρόνιων και αυτοάνοσων παθήσεων διοργάνωσαν εκδήλωση στο Α΄ ΚΑΠΗ Νέας Σμύρνης για να καταθέσουν τις εμπειρίες τους και να μιλήσουν για τον τρόπο αντιμετώπισης των νόσων που αντιμετωπίζουν. Τριακόσιοι περίπου γονείς που συμμετέχουν στο κλειστό γκρουπ στο Facebook « Αυτισμός και κανναβιδιόλη » αποφάσισαν να μοιραστούν όσα έχουν μάθει για τη χρήση της φαρμακευτικής κάνναβης και τα αποτελέσματα που έχει στον αυτισμό και στην επιληψία. Εκτός από πολλούς γονείς, ανάμεσα στους οποίους ήταν και η ηθοποιός Νένα Χρονοπούλου, μίλησε ο ψυχίατρος – νευρολόγος Γιώργος Οικονομόπουλος και συντόνισε ο δημοσιογράφος Ανδρέας |
Ρουμελιώτης από το site enallaktikos. gr.
Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης παρουσιάστηκαν επίσης βίντεο και φωτογραφίες που παρουσίαζαν τη βελτίωση των ασθενών σε διαφορετικές φάσεις χρήσης της φαρμακευτικής κάνναβης.
Το βίντεο της εκδήλωσης καθώς και τις μαρτυρίες των γονέων ζήτησε το Υπουργείο Υγείας ενόψει της ψήφισης του νομοσχεδίου για τη ρύθμιση της καλλιέργειας, της παραγωγής και της προμήθειας φαρμακευτικής κάνναβης από τα φαρμακεία, με στόχο γιατροί να μπορούν
|
να συνταγογραφούν φαρμακευτική κάνναβη σε ασθενείς με συγκεκριμένες
παθήσεις, όταν είτε δεν υπάρχει εναλλακτική
|
θεραπεία, είτε, εάν υπάρχει, δεν φέρνει αποτέλεσμα.
Ο δημοσιογράφος Αντρέας Ρουμελιώτης μίλησε στην κάμερα της διαδικτυακής τηλεόρασης της Νέας Σμύρνης www. nstv. gr για το πώς τέτοιες εκδηλώσεις μπορούν να λύσουν τις συνηθισμένες παρεξηγήσεις που υπάρχουν γύρω από τη φαρμακευτική κάνναβη μέσω των μαρτυριών των γονέων και των ασθενών.
Η Ζίνα Λιακάκου, μία από τους διοργανωτές και μητέρα παιδιού με σύνδρομο lennox-gastaut, ένα σπάνιο είδος επιληψίας, εξήγησε πως η πάθηση αυτή είναι φαρμακοανθεκτική και παρότι το παιδί χρησιμοποιούσε 17 διαφορετικά φάρμακα, δεν υπήρχε αποτέλεσμα. Μετά τη χρήση της φαρμακευτικής κάνναβης,
|
όπως η ίδια δήλωσε, πλέον « σήμερα χαμογελάμε και πρώτα από όλα χαμογελάει το παιδί ».
Η ηθοποιός Νένα Χρονοπούλου, υπεύθυνη Τύπου του Πανελλήνιου Συλλόγου Παραπληγικών( ΠΑ. Σ. ΠΑ.) και μητέρα παιδιού ΑΜΕΑ, δήλωσε πως οι γονείς προσπαθούν να κάνουν το καλύτερο για τα παιδιά τους και πολλοί από αυτούς οδηγούνται στον πειραματισμό, όταν οι συμβατικές μέθοδοι αποτυγχάνουν. Χ α ρ α κ τ ή ρ ι σ ε
συγκλονιστικές τις μαρτυρίες των γονιών τονίζοντας πως η ουσία πίσω από την εκδήλωση αυτή είναι η έκκληση στο Υπουργείο Υγείας να συμπεριλάβει τη
φαρμακευτική κάνναβη στη συνταγογράφηση, συμπληρώνοντας: « η
|
εναλλακτική ιατρική καμιά φορά κάνει θαύματα ».
Η διοργανώτρια της
εκδήλωσης Κατερίνα Δημοχρόνη και μητέρα παιδιού με αυτισμό εξήγησε πως η φαρμακευτική κάνναβη δεν είναι παράνομη στην Ελλάδα, καθώς ούτε το λάδι κάνναβης ούτε τα χάπια CBD περιέχουν την απαγορευμένη ουσία THC( τετραϋδροκανναβινόλη)
τονίζοντας:
« δεν μαστουρώνουμε τα παιδιά μας ». Δήλωσε πως η παρεξήγηση αυτή υπάρχει μόνο στην Ελλάδα, ενώ οι ίδιοι οι γονείς βλέπουν βελτίωση εκεί που δεν υπήρχε. Αίτημα των γονιών παιδιών με αυτισμό είναι να συμπεριληφθεί και ο αυτισμός στο νομοσχέδιο και για το λόγο αυτό συγκέντρωσαν πολλές μαρτυρίες που θα παραδοθούν στο Υπουργείο Υγείας ώστε να μελετηθεί το θέμα αυτό. Εξήγησε πόσο το παιδί της βελτιώθηκε με τη χρήση του λαδιού κάνναβης συμπληρώνοντας πως: « η ποιότητα ζωής σε μια οικογένεια είναι το παν, πόσο μάλλον η ανασφάλεια τι θα γίνουν τα παιδιά μας αργότερα. Αυτός είναι ο στόχος μας, να φύγουμε με το κεφάλι ήσυχο πως βρήκαμε μία λύση ».
|
Μια Δόση Αλήθειας |
|||||||
|
της Γεωργίας Τσιάκου
Ποια ήταν η τελευταία φορά που σας είπαν κάτι ή ακούσατε κάτι για τον εαυτό σας που δεν σας άρεσε? Και φυσικά το απορρίψατε αυτομάτως φωνάζοντας μέσα σας « δεν είμαι έτσι εγώ!»
Κάθε φορά που ακούμε έναν χαρακτηρισμό για εμάς ή για τις πράξεις μας, με τον οποίο το ωραιοποιημένο μοντέλο που έχουμε για τον ιδανικό εαυτό μας δε συμφωνεί και μας χαλάει αυτήν την εικόνα, έχουμε μια αυτόματη τάση( λόγω μάθησης) να το αρνούμαστε και να το απορρίπτουμε. Ειδικά όταν το stress έχει χτυπήσει κόκκινο και δε θέλουμε και πολύ για να αρπαχτούμε με κάποιον ή να μη
|
θέλουμε να ακούσουμε αυτό που μας λέει. Έτσι όμως χάνουμε μια απίστευτη ανθρώπινη δυνατότητα που έχουμε να εξελιχτούμε.
Θα μου πείτε « εάν άκουγα τον καθένα που εκφράζει μια γνώμη ή έναν χαρακτηρισμό για εμένα θα τρελαινόμουν ». Σε κανέναν μας δεν αρέσει να ακούει τα κακώς κείμενα για τον εαυτό του. Όμως η ταυτότητα μας υπάρχει εκεί μόνο και μόνο για να μας δίνει τα βασικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς μας. Αυτοεκτίμηση δε σημαίνει « είμαι τέλειος » αλλά « γνωρίζω τόσο τα δυνατά μου σημεία όσο και τις αδυναμίες μου και προσπαθώ με πράξεις να τις βελτιώσω ».
Υπάρχει πάντα και η υποτιμημένη « θέση παρατηρητή ». Ο ίδιος άνθρωπος μπορεί να είναι π. χ. πολύ δοτικός και συνεργατικός με την οικογένεια του και πολύ κλειστός και καχύποπτος με τις επαγγελματικές του σχέσεις
γιατί έτσι κρίνει ότι λειτουργεί σωστά στο εργασιακό περιβάλλον. Η οπτική γωνία αλλάζει και ο παρατηρητής δεν έχει γνώση όλων
|
των πτυχών παρά μόνο της δικής του. Κάποιος θα τον χαρακτήριζε « συναισθηματικό » όταν θα τον έβλεπε με τα παιδιά του να παίζει και κάποιος άλλος θα τον χαρακτήριζε « ψυχρό » όταν θα τον έβλεπε σε ένα γραφείο συγκεντρωμένο στην
οθόνη του υπολογιστή του: και οι δυο γνώμες έχουν μια δόση αλήθειας!
Είμαστε πολύπλευροι. Ίσως και αυτό το « να ακούς όταν σου μιλάνε » που μας έλεγαν μικρά, εδώ να βρίσκει τη χρησιμότητά του! Όχι για να συμμορφωθούμε με τους κανόνες των μεγάλων πια αλλά για να κερδίσουμε μια οπτική γωνία ενός άλλου ματιού που εμείς
|
δε βλέπουμε. Οι άνθρωποι που μας περιβάλλουν είναι η σημαντικότερη ανατροφοδότηση για το τι εκπέμπουμε εμείς προς τα έξω.
Πέρα από τα λόγια των ανθρώπων που μας βοηθάνε να διατηρήσουμε την άποψη που έχουμε για εμάς( επιβεβαίωση) ας προσπαθήσουμε να ακούσουμε και κάτι που δε μας αρέσει και μας « χαλάει ». Για κάποιον λόγο φτάνει στα αυτιά μας αυτό. Το πρόσωπο εκείνο κάτι έχει δει ή νιώθει που δεν τον κάνει να νιώθει καλά, έχει κάθε δικαίωμα να το εκφράσει και πιθανόν να είναι κομμάτι της αλήθειας μας, όσο κι αν δεν μας αρέσει. Καθετί που μας λένε και μας εκνευρίζει είναι μια υποψήφια πλευρά μας, που δε θέλουμε να αποδεχθούμε γιατί φοβόμαστε να αλλάξουμε. Συνήθως εκεί είναι κι ένα κλειδί για την προσωπικότητά μας, το κομμάτι που λείπει και θα μας άνοιγε πόρτες επικοινωνίας αντί να τις έκλεινε! Εάν πάλι δεν ισχύει σε μεγάλο βαθμό, τότε αυτή η κρίση θα πέσει στο κενό καθώς τα φίλτρα μας την κρίνουν ανεπαρκή, όχι όμως εντελώς ψέμα...
|