|
τις ερωτήσεις του Νότη Γιατζίδη .
Δεν το συνηθίζει να ρωτάει – αυτού του είδους οι ερωτήσεις , όπως μας έχει ειπωθεί , διευθετούνται ενδοπαραταξιακά κάποιες μέρες πριν !! Μάλλον ο τ . Αντιδήμαρχος Καθαριότητας δεν θα καλύφθηκε νωρίτερα και μάλιστα αρνήθηκε να ψηφίσει την εισήγηση . Βρήκε θέμα να δείξει δυσαρέσκεια . Τελικά , το Σώμα ενημερώθηκε – μια και Κούπας δεν ήξερε – πως ο ενδιαφερόμενος σύλλογος για τη συγκεκριμένη Πλατεία ΔΕΝ εδρεύει στη Νέα Σμύρνη αλλά στην Αθήνα . Η Πρόεδρος του εν λόγω Συλλόγου σχολίασε τους λόγους που επιθυμούν να επισημοποιηθεί το όνομα « Πλατεία Θέρμου ».
|
Ο Κουτελάκης ήταν αρνητικός τόσο στην ονοματοδοσία όσο και στην τοποθέτηση μνημείου από τον Πολιτιστικό Σύλλογο , με το επιχείρημα ότι
επιφανείς Νεωσμυρνιώτες του παρελθόντος δεν έχουν τιμηθεί με « πλατεία » στο όνομά τους . Πρότεινε δε – πονηρά πολιτικά , σωστά πολιτιστικά – η Πλατεία στην Αιδηνίου να συνδεθεί με το Σύλλογο Ιμβρίων που βρίσκεται κοντά με το όνομα « Ιμβρου και Τενέδου », ενώ επίσης ήταν αρνητικός στην εισήγηση για την ανώνυμη οδό .
Ο Νικήτας Περαθωράκης Πρόεδρος της Ένωσης Κρητών και σύμβουλος του Τζουλάκη – έχουν πολιτικό ενδιαφέρον πάντα οι διπλές ιδιότητες – επέμεινε στο όνομα Νίκος « Καζαντάκης »
|
για την Πλατεία στην Αγ . Παρασκευή , διαβάζοντας το κείμενο , με το Δήμαρχο πρακτικά να μην εισηγείται όνομα – είναι από την Κρήτη – με αποτέλεσμα να πετάει την απόφαση στο Σώμα .
Αλλη πρόταση κατέβασε η « Στροφή », άλλη η « Ποιότητα Ζωής », άλλη η Δημοτική Αρχή . Τραγικό να μην μπορούν να βαφτίσουν 2 πλατείες και ένα δρομάκι σε 4 ώρες και 2 συμβούλια . Εν τω μεταξύ , Προϋπολογισμοί και Ισολογισμοί « φεύγουν » σε 10-15 λεπτά σε άλλα συμβούλια . Εδώ βλέπεις , έχει άμεσους ενδιαφερόμενους και μάλιστα παρόντες .
|
« Λευκό » από Χατζαντουριάν και |
Συρίγο στην εισήγηση Τζουλάκη , Ναι από Κασίμη
Τελικά ούτε η εισήγηση του Δημάρχου στο θέμα « Πλατεία Θέρμου » δεν ψηφίστηκε από ολόκληρη τη Δημοτική Αρχή . Λευκό ψήφισαν οι Χατζαντουριάν , Απέργη , Συρίγος , Γιατζίδης , Αλικάτωρας , Μπακαλοπούλου , αλλά και η « Ποιότητα Ζωής » ψήφισαν λευκό με την Ελένη Κασίμη όμως να ψηφίζει την εισήγηση Τζουλάκη . Για το ΚΚΕ δεν θα γράψουμε . Μαντέψτε ! Λευκό φυσικά . Με 14 θετικές ψήφους μόνο , 10 λευκά και 3 ψήφους προς την πρόταση της « Στροφής » δεν είναι ξεκάθαρο αν η πρόταση Τζουλάκη « πέρασε ». Μάλλον « πέρασε » αν
|
το συμβούλιο λαμβάνει αποφάσεις με την απόλυτη πλειοψηφία των παρόντων ( 14 / 27 ) και όχι της απαρτίας .
Η Δεληγιάννη αντέδρασε στην πρόταση του Δημάρχου να αποσυρθούν τα άλλα δύο θέματα ονομάτων , με τα θέματα τελικά να αναβάλλονται ξανά για την επόμενη συνεδρίαση . Με ενδιαφέρον θα βλέπαμε – δυστυχώς δεν έγινε – την « κόντρα » προτάσεων Καζαντζάκη-Ίμβρου σε πολιτικό επίπεδο στην αίθουσα , σε σχέση με το όνομα της Πλατείας κοντά στην Αγ . Παρασκευή .
Κάπως έτσι έκλεισαν τα σημαντικότερα θέματα της συνεδρίασης του Ιανουαρίου 2017 .
|
||||
Δάσκαλε , Βαριέμαι |
|
Του Χρήστου Ραβάνη Υπεύθυνου Σπουδών Φροντηστηρίου Συνοχή Αγχιάλου 42-44 Νέα Σμύρνη
Όλο και περισσότεροι εκπαιδευτικοί έρχονται αντιμέτωποι με μαθητές που διακατέχονται από μια συστηματική διάθεση « βαρεμάρας ». Το ρήμα βαριέμαι , είναι ίσως η λέξη με τις περισσότερες εμφανίσεις , σε όλους τους χρόνους και τα πρόσωπα μέσα στις διδακτικές αίθουσες . Η βαρεμάρα λοιπόν τείνει να γίνει για αρκετούς το μόνιμο συναισθηματικό-ψυχικό status . Το
|
γεγονός αυτό από μόνο του θα έπρεπε να προβληματίσει , καθώς δεν συναρτάται αποκλειστικά από την αδυναμία των διδασκόντων να διεκδικήσουν επάξια την προσοχή των μαθητών τους . Ταυτόχρονα , εξίσου ελλιπής θα ήταν και μια αιτιολόγησή του που θα το συσχέτιζε με την υπερκατανάλωση της τεχνολογίας και με τους γενικότερους σύγχρονους ρυθμούς ζωής
Μπορώ να πω ότι όλο αυτό το κλίμα απάθειας και έλλειψης ενδιαφέροντος των παιδιών , σε μεγάλο βαθμό μπορεί να αποδοθεί και σε κάποιες όψεις της σύγχρονης παιδαγωγικής που η ελληνική οικογένεια εφαρμόζει . Αν παρατηρήσουμε τις πλείστες των ελληνικών οικογενειών , θα διαπιστώσουμε ότι τα παιδιά τους τελούν υπό ένα καθεστώς άμεσης ικανοποίησης
|
όλων των αναγκών τους . Στο σχολικό περιβάλλον που οι όποιες προσωπικές επιθυμίες και παρορμήσεις δεν τελούν κατ ανάγκη υπό καθεστώς άμεσης ανταπόκρισης , είναι λογικό οι μαθητές να το αντιμετωπίζουν ως μη ελκυστικό και να αποστασιοποιούνται από αυτό επιδεικνύοντας συμπεριφορές ανίας . Το σχολείο φαίνεται να διαφέρει από το οικογενειακό περιβάλλον και στις εξής συνθήκες : εδώ τα παιδιά δεν βρίσκονται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος των πάντων , ούτε μονοπωλούν , όπως επίσης |
δεν επικρατεί μια ατμόσφαιρας συνεχούς διασκέδασης . Τέλος , το σχολείο είναι ένα περιβάλλον όπου η αυτενέργεια είναι απαραίτητη και τα πάντα δεν παρέχονται στο « χέρι » με ένα αυτονόητο τρόπο . Κοντολογίς , τα παιδιά βρίσκονται από ένα περιβάλλον όπου οι ανάγκες τους ικανοποιούνται ως απαιτήσεις , όπου μαθαίνουν ότι μπορούν να απαιτούν τα πάντα άμεσα και κυριαρχικά , χωρίς ουσιαστικά και τα ίδια να συμβάλλουν , μέσα σ ένα κλίμα γενικευμένης εφορίας , σε μια εντελώς διαφορετική συνθήκη . Σε μια συνθήκη , όπου οι ατομικές ανάγκες τους δεν έχουν διαφορά από τις ανάγκες του διπλανού , όπου η δραστηριότητα δεν χαρακτηρίζεται από ευωχία , αλλά συχνά από μια μονότονη επανάληψη και όπου η αυτενέργεια είναι μια αναμενόμενη από αυτά δεξιότητα για την επίτευξη των στόχων τους . |