Ο Προφήτης της Νέας Σμύρνης Τεύχος 18, Ιούλιος 2015 | Page 4

4

ΔΗΜΟΤΙΚΑ
ΤΟΠΙΚΑ

Η
αστυνομία
μας
τραβολογούσε
στο
τμήμα σαν εγκληματίες,
η
εισαγγελία
έκανε
την
πάπια
και
μας
παρέπεμψε ξανά να πάμε
να...«παραδοθούμε» στην
αστυνομία. Η πολεοδομία
θα έκανε αυτοψία σε κάνα
μήνα...
Καλολαδωμένο
σύστημα,
οργανωμένο
το
μπουρδέλο.
Που

να
νικήσεις!
Έπρεπε
να σταματήσουμε τις
μπουλντόζες επί τόπου.
Αυτό δεν έγινε και έγινε
το Πάρκο και δυστυχώς
δικαιωθήκαμε.
Η τιμωρία
Όταν μέσα στην τέχνη
βλέπεις την τιμωρία, τότε
μιλάμε για τραγωδία.
Τα «καλλιτεχνικά» ατού

του νέου Πάρκου είναι
τρία. Το σκουριασμένο
τσίγκινο
αυλάκι
που
τρέχει
υπερυψωμένο
όλον τον κεντρικό άξονα,
ο σκουριασμένος τσίγκος
ως επένδυση σε όψεις
και αντικείμενα του νέου
Πάρκου και το μεγαλύτερο
σε μήκος παγκάκι (μπορεί
και 200μ) επί της οδού
Αγίας
Φωτεινής.
Το
παγκάκι
βλέπει
στον
δρόμο και στις απέναντι
(15 μέτρα απόσταση)
πολυκατοικίες.
Έεεε
μαντάμ ε και μουσιού,
ο κόσμος έχει ανάγκη
να βλέπει πράσινο στην
τσιμεντούπολη. Τι ακριβώς
θέλει να πει ο ποιητής
με
την
υλοποιημένη
του πρόταση?
Και τα
ξύλα για να κάθεσαι
στο μέγα παγκάκι έχουν
τοποθετηθεί σαν αγκάθια
σε σαβάνα. Πρωτοπορία
λέμε! Τόσο σε επίπεδο

κατασκευαστικής τέχνης
και τεχνικής,
όσο και
σε επίπεδο νοημάτων
που μπορεί να φέρουν
κατασκευές και υλικά σε
ένα σχέδιο ανάπλασης
δημόσιου
χώρου…
αποτύχατε. Και η αποτυχία
σας είναι η Τιμωρία
που
έχει
συλλογικό
χαρακτήρα και πρέπει
να την βιώσουμε όλοι
στο πετσί μας. Είτε μας
αρέσει, είτε δε μας αρέσει.
Και ξέρετε το πιο θλιβερό
σε αυτήν την ιστορία
είναι πως θα υπάρχει
αυτός ο σκουριασμένος
τσίγκος, να μας θυμίζει
πως ένα σκουριασμένο
σάπιο σύστημα εξουσίας
οδηγεί και την τέχνη
που προσπαθεί να το
υπερασπιστεί,
στο
κατήφορο.
Δυστυχώς
η
πραγματικότητα
που
βλέπουμε
και
κατασκευάστηκε,

προσβάλει τα μεγέθη,
το μέτρο, τις αναλογίες,
τον
ρυθμό...
κάθε
αρχιτεκτονικής γλώσσας
και λογικής. Αυτό το
σκουριασμένο
που
σιχαίνεσαι να πιάσεις!
Τιμωρία και μνήμη.
Ο
τσίγκος,
ο
σκουριασμένος
τσίγκος
είναι το αποτέλεσμα, η
αποτυχία της