Ο Προφήτης της Νέας Σμύρνης Τεύχος 16, Μάϊος 2015 | Page 9

9

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Θέατρο - Ένα Πολύτιμο Παιδαγωγικό Εργαλείο

του
Δημήτρη Κράλογλου
Πολύ συχνά σε μας
τους
εκπαιδευτικούς,
τόσο στους παλιότερους
όσο και στους νεότερους,
συμβαίνει να αναζητούμε
τρόπους και μεθόδους για
να κάνουμε τους μαθητές
μας πιο ομαδικούς,πιο
συνεργατικούς
κι
εκεί
που
χρειάζεται,
πιο
πειθαρχημένους.
Συμβαίνει
δε
να
πέφτουμε στην “παγίδα”
να θεωρούμε πως η
πραγμάτωση των στόχων
αυτών μπορεί να λάβει
χώρα μόνο στη σχολική
αίθουσα και μόνο υπό τη
στενότητα του αναλυτικού
προγράμματος και της
προκαθορισμένης ύλης και
να βρίσκουμε συχνά τους
εαυτούς μας “δέσμιους”
αυτής
χάνοντας
έτσι
αυτό που ονομάζεται
παιδαγωγική ουσία.

Αν
όμως
θελήσουμε να διευρύνουμε
τους ορίζοντές μας και να
συλλογιστούμε πέρα από
το “ρηχό” εκπαιδευτικό
πλαίσιο θα διαπιστώσουμε
πώς εν πολλοίς είναι στο
χέρι μας να δώσουμε
στο σχολικό περιβάλλον
και στη σχολική ζωή
μια
η
περισσότερες
πινελιές
φαντασίας,
αυθορμητισμού
και
παιδαγωγικού
αυτοσχεδιασμού.

Λίγα παιδαγωγικά
“εργαλεία” μπορώ να
σκεφτώ τόσο κατάλληλα

και πολύπλευρα όσο είναι
το Θέατρο. Το Θέατρο του
οποίου την αξία πρώτοι
είχαν συλλάβει οι αρχαίοι
Έλληνες θεωρώντας το
σχολείο του λαού και
φροντίζοντας να έχουν
σε αυτό πρόσβαση ως
και οι άποροι. Πώς όμως
το Θέατρο παρεμβαίνει
στην
εκπαιδευτική
διαδικασία
και
πώς
συντελεί στην επίτευξη
των
προαναφερθέντων
παιδαγωγικών σκοπών;

Καταρχάς σε μια
εποχή που χαρακτηρίζεται
από έντονο ατομικισμό,
το
θέατρο
διδάσκει
συνεργασία. Διδάσκει πως
μια θεατρική παράσταση
είναι μια αλυσίδα, στην
οποία έστω κι ένας κρίκος
να σπάσει, το αποτέλεσμα
θα είναι για όλους επιζήμιο.
Το “εγώ” μετριάζεται και
υποχωρεί για να δώσει
τη θέση του στο “εμείς”.
Η συλλογικότητα και η
συνεργασία, ανεξαρτήτως
της
διαφορετικότητας
της ψυχοσυνθέσης και
της ιδιοσυγκρασίας των
ηθοποιών φαντάζει ως
μονόδρομος προκειμένου
να
εξασφαλιστεί
το
κοινό προσδοκώμενο. Η
έγνοια του κοινού στόχου
και η μέριμνα για τ :