Η σημασία των χρωμάτων
Τα πειράματα και οι έρευνες που έχουν
γίνει σχετικά με την επιρροή των χρωμάτων στον άνθρωπο είναι πάρα πολλά.
Έχει παρατηρηθεί, για παράδειγμα, ότι οι
άνθρωποι που περιβάλλονται συνέχεια
από ζωηρά και φωτεινά χρώματα, χαίρουν καλύτερης φυσικής κατάστασης και
ψυχικής ηρεμίας από εκείνους που περιβάλλονται από μουντά χρώματα.
H σχέση μας με τα χρώματα υπαγορεύεται καταρχήν από τη φύση, που μας προσφέρει για παράδειγμα το κίτρινο του
ήλιου στη διάρκεια της ημέρας, προτρέποντάς μας να δραστηριοποιηθούμε, ή
αντίθετα το βαθύ μπλε της νύχτας όταν
ξεκουραζόμαστε και χαλαρώνουμε.
Επίσης, επηρεάζεται από τις αισθητικές
και τις κοινωνικές μας προσλαμβάνουσες: το μαύρο είναι το χρώμα του πένθους, το κόκκινο είναι σέξι, το ροζ παιδικό, το λευκό είναι σύμβολο αγνότητας…
Σύμφωνα όμως με κάποιες θεωρίες, η
κατανόηση των χρωμάτων φτάνει σε πιο
βαθιά επίπεδα της ανθρώπινης υπόστασης, πέρα από τα όσα έχουμε δει στη
φύση, έχουμε συνηθίσει από τις κοινωνικές τους χρήσεις ή μας υπαγορεύει η
ψυχολογία μας. Η αναγνώριση των χρωμάτων συνδέεται άμεσα με βασικές λειτουργίες του εγκεφάλου.
Πειράματα σε επαγγελματικούς χώρους
καταδεικνύουν επίσης, ότι οι εργαζόμενοι
αποδίδουν καλύτερα σε ένα φωτεινό
χώρο με ευχάριστα χρώματα, παρά σε
ένα σκοτεινό χώρο. Έχει παρατηρηθεί
ακόμη, ότι ο άνθρωπος επιλέγει να ντυθεί με τα χρώματα που εναρμονίζονται
τέλεια στην ψυχολογική του κατάσταση.
Για παράδειγμα, ένας άνθρωπος που
πάσχει από κατάθλιψη θα προτιμήσει τα
σκούρα χρώματα, σε αντίθεση με κάποιον
που η ψυχολογική του κατάσταση είναι
καλή, ο οποίος θα προτιμήσει χαρούμενα
χρώματα.
Λευκό: Το λευκό είναι το μη χρώμα του
φωτός και συμβολίζει την αγνότητα. Το
άτομο που επιλέγει το λευκό χαρακτηρίζεται από αθωότητα, ειλικρίνεια και
προτίμηση στη λιτότητα. Άνθρωποι που
αποφεύγουν το λευκό χρώμα, χαρακτηρίζονται από ρεαλισμό κι ορθολογισμό. Γνωρίζουν και αποδέχονται τα ελαττώματά τους, αλλά συνήθως δεν επιθυμούν να τα διορθώσουν.
Μαύρο: Το μαύρο εμπνέει σεβασμό,
πλούτο, κομψότητα και σε κάποιες περιπτώσεις ακόμα και μυστήριο. Ακόμα είναι
συνδεδεμένο με το πένθος και το άγνωστο, το θάνατο, την κατάθλιψη και τη
μοναχικότητα. Το μαύρο, είναι επίσης η
απουσία χρώματος. Μεταφορικά αυτή η
απουσία χρώματος μπορεί να αποδοθεί
στην έλλειψη ζωντάνιας, χαράς και κοινωνικότητας.
Ο άνθρωπος που προτιμά το μαύρο είναι
σοβαρός, εσωστρεφής, μυστικοπαθής. Οι
άνθρωποι που δείχνουν αποστροφή προς
το μαύρο χρώμα, επιδιώκουν την ανεξαρτησία και την απελευθέρωση από
κάθε εξάρτηση και χαρακτηρίζονται από
αφοβία για το άγνωστο.
Κόκκινο: Το κόκκινο θεωρείται «το
χρώμα των χρωμάτων» και σε κάποιες
γλώσσες είναι συνώνυμο με το «χρωματισμένο» ή ακόμα και με το «όμορφο». Το
κόκκινο χρώμα έχει αποτυπωθεί στη
συνείδηση μας ως το > >>;: