ρες από τα αντίστοιχα διαθέσιμα στο πλαίσιο του ουσιαστικού μονοπωλίου της Μόσχας ; Τελικά , το μέγα ζήτημα της ενεργειακής απεξάρτησης και αυτάρκειας της Ευρώπης θα πρέπει να αφεθεί να αποτελεί αποκλειστικό αντικείμενο ενεργειακής διαχείρισης της Ρωσίας ή των ΗΠΑ ; Στην Ουάσιγκτον ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν βρέθηκε στο επίκεντρο σοβαρών επικρίσεων σχετικά με την τήρηση των προεκλογικών δεσμεύσεών του για την προστασία του περιβάλλοντος και την ενίσχυση της πράσινης οικονομίας , λόγω των κινήσεων με τις άδειες αύξησης των γεωτρήσεων που έδωσε στο αμερικανικό έδαφος , προκειμένου να εξασφαλιστούν οι ενεργειακές ποσότητες που είναι απαραίτητες για τις εξαγωγές των ΗΠΑ στην Ευρώπη , αντικαθιστώντας τη Ρωσία … Αυτή είναι η κεντρική σκέψη των περισσότερων ηγετών της Δύσης , η οποία , παραμένοντας « αγκιστρωμένη » στην εξυπηρέτηση πολλαπλών και τις περισσότερες φορές συγκρουόμενων συμφερόντων και σε ιδεοληψίες του παρελθόντος , αδυνατεί να παράγει συνδυαστικές λύσεις με ουσιαστική προοπτική μέλλοντος . Αυτές θα διασφαλίζουν και θα εδραιώνουν την ειρήνη και δεν θα κυοφορούν αφορμές για καταστροφικές πολεμικές συγκρούσεις , οι οποίες προκαλούν εκατόμβες θυμάτων και νέα προσφυγικά ρεύματα στις ταλαιπωρημένες ( από την πανδημία COVID-19 ) ευρωπαϊκές οικονομίες και στους πολίτες τους , οι οποίοι καλούνται για ακόμη μια φορά να πληρώσουν το οικονομικό κόστος . Για τους Έλληνες και τους λοιπούς Ευρωπαίους πολίτες , αλλά και τους Αμερικανούς στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού , το κόστος ζωής έχει αυξηθεί δραματικά και το -όλο και πιο δυσβάστακτο- τίμημα καταβάλλεται καθημερινά . Γίνεται αισθητό από τη βενζίνη μέχρι τα σιτηρά και από το σπορέλαιο μέχρι την απώλεια εισοδήματος από τον τουρισμό , που θα κληθούν να αντιμετωπίσουν ειδικά οικονομίες όπως η ελληνική . Τα απογοητευτικά οικονομικά δεδομένα και οι πιέσεις για την αύξηση των τιμών των προϊόντων είχαν ήδη αποτυπωθεί τόσο στην Ευρώπη όσο και στις ΗΠΑ πριν από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία . Ως ουσιαστικές αιτίες είχαν καταγραφεί ο αρνητικός οικονομικός απόηχος της πανδημίας και τα προβλήματα που προκάλεσαν στην αλυσίδα εφοδιασμού τα περιοριστικά μέτρα κατά της εξάπλωσης της COVID-19 . Παράλληλα , είχε καταγραφεί μια αντιπαραγωγική για τη Δύση υπερσυγκέντρωση της βιομηχανίας μικροηλεκτρονικών στην Κίνα και ευρύτερα στην Ασία , που έδινε ρυθμιστικό ρόλο εξελίξεων σε ασιατικές χώρες , επηρεάζοντας αρνητικά την παραγωγή ενός ευρέως φάσματος τεχνολογικών προϊόντων στις ΗΠΑ και αλλού , προκαλώντας τελικά αύξηση των τιμών . Έτσι , το υπόστρωμα της άσκησης αρνητικών πιέσεων στις οικονομίες των χωρών της Δύσης και όχι μόνο προϋπήρχε της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία , η οποία απλά μεγέθυνε το πρόβλημα . Η πολιτική διάσταση του προβλήματος είναι ακόμη μεγαλύτερη για την αμερικανική κυβέρνηση ενόψει των ενδιάμεσων εκλογών για το Κογκρέσο , που θα πραγματοποιηθούν τον Νοέμβριο του 2022 και με τον πρώην πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ να ελέγχει παρασκηνιακά το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα . Είναι αυτονόητο ότι το Κρεμλίνο είχε μελετήσει αναλυτικά την εσωτερική πολιτική κατάσταση στις ΗΠΑ αξιολογώντας τον βαθμό της αμερικανικής αντίδρασης στα σχέδιά του , κυρίως στο στρατιωτικό σκέλος και στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ . Ωστόσο , όπως τονίστηκε και στο σημείωμα του προηγούμενο τεύχους , εκείνο που δεν μπόρεσε να αξιολογήσει σωστά εκ των προτέρων η Μόσχα ήταν η σθεναρή αντίσταση του ουκρανικού λαού , που έθεσε μια ξεκάθαρη διαχωριστική γραμμή μεταξύ των επιλογών Ζελένσκι πριν από τον πόλεμο και της δικής του απόφασης να υπερασπιστεί τα σύνορα της χώρας του . Σε αυτήν τη διάσταση η επιλογή των Ουκρανών δικαιώθηκε , παρά τη θυσία των αμάχων . Παράλληλα , ο ουκρανικός λαός με τη μαχητική στάση της αντίστασής του αποκαθήλωσε την « αφελή » επιλογή του προέδρου του που πίστεψε πριν από τον πόλεμο ότι μια ρωσική εισβολή στην Ουκρανία θα κινητοποιούσε πολεμικά τη Δύση , προκαλώντας το ξέσπασμα του 3 ου Παγκοσμίου Πολέμου . Τα τεράστια ζητήματα που έθεσε η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία για τον σεβασμό του διεθνούς δικαίου αλλά και για τις σημερινές ισορροπίες του διεθνούς συστήματος παραμένουν διάπλατα ανοιχτά . Απαράδεκτη ήταν επίσης και η τοποθέτηση του Ρώσου υπουργού των Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ που προσπάθησε να δημιουργήσει άλλοθι για τη στρατιωτική επιλογή εισβολής της χώρας του στην Ουκρανία , επικαλούμενος τις ανοιχτές πολεμικές πληγές των ΗΠΑ στο Ιράκ και ευρύτερα στη Μέση Ανατολή , αλλά και την άτακτη υποχώρηση των αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων από το Αφγανιστάν ( και το πραγματικό χάος που εξακολουθεί αυτή να προκαλεί , για το οποίο απλά δεν ενημερωνόμαστε εξαιτίας της αλλαγής των προτεραιοτήτων στα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων ). Πόσο διαφορετικές θα ήταν αλήθεια οι εξελίξεις , τόσο στην Ουκρανία όσο και αλλού , αν η προσέγγιση της Δύσης ήταν « Με τη Ρωσία » και όχι « Απέναντι στη Ρωσία », μια στάση η οποία στην ουσία ενθάρρυνε τις ακραία πολεμικές επιλογές του προέδρου Πούτιν ; Άλλωστε , η συμπόρευση « Με τη Ρωσία », δεν ήταν για τη Δύση μια από τις επιλογές τής παγκοσμιοποίησης κατά τις τελευταίες δεκαετίες ;
Μάιος 2022 5