Σαν πρόκες
Αρχίζει να βρέχει…
Ρίχνει σταγόνες όμοιες μεταξύ τους…
Όπως και οι μέρες μιας εβδομάδας…
Όπως άλλωστε και οι άνθρωποι…
Άνθρωποι που μαζί μπορούν τα πάντα…
Σαν σταγόνες οι μέρες περνούν
Σε λίγο φθάνουν τα Χριστούγεννα
Τότε τα όνειρα θα βγουν αληθινά
Σαν πρόκες καρφώθηκαν αυτές εδώ οι λέξεις.
Κι ελπίζω να χαραχτούν στη μνήμη όλων μας
Έτσι λοξά που μας κοιτάζουν
Βικτωρία Κοντοδήμου, Α1
9