Τον 16ο αι. αλλά ιδιαίτερα τον 17ο αι.
η πειρατεία φαίνεται πως αποτελεί
κανόνα της καθημερινής ζωής. Από
τον Θερμαϊκό ως τη Μάνη και το
Λιβυκό πέλαγος τα πειρατικά καράβια
παραμονεύουν, για να δράσουν την
κατάλληλη στιγμή. Οι ελληνικές
ακτές με τους βράχους, τις σπηλιές, τα
δάση και τους αθέατους όρμους
αναδεικνύονται σε ιδανικά
κρησφύγετα. Ο περιηγητής Deshayes
συμβουλεύει τους ταξιδιώτες για
Κωνσταντινούπολη να αποφεύγουν το
ταξίδι με πλοίο, μολονότι στοιχίζει
φθηνότερα, γιατί οι πειρατές
καραδοκούν ανάμεσα στην Κρήτη και
την Πελοπόννησο.