Ιλίου Λύκειον Ο μύθος του βασιλιά Αρθούρου, Θανάσης Μακρής | Page 8
Με μια ακολουθία συγγενών και χριστιανών προσκυνητών (78 συνολικά άτομα) ο Ιωσήφ ξεκινάει το
ταξίδι για τη Δύση. Αρχικά διασχίζουν μια ερημική περιοχή. Ο ίδιος και δυο συγγενείς του έχουν το
δικαίωμα να τρέφονται από το Δισκοπότηρο. Οι υπόλοιποι, όμως, που είναι λιγότερο αγνοί και δεν
τους επιτρέπεται να συμμετάσχουν σε αυτή τη θεία μετάληψη, υποφέρουν από πείνα.
Έτσι ο Ιωσήφ συμβουλεύει τον Μπρονς τον γαμπρό του να πιάσει ένα ψάρι από το ποτάμι. Το ψάρι
αυτό, σαν από θαύμα, αποδεικνύεται αρκετό για να χορτάσουν όλοι. Περνώντας την έρημο, φτάνουν
στην πόλη Σαράς και από το λιμάνι ο Ιωσήφ και οι συγγενείς του, παίρνουν τα άγια αντικείμενα και
μεταφέρονται στη Δύση ταξιδεύοντας πάνω στο μανδύα του γιου του Ιωσήφ, που απλώνεται στον
αέρα και τους μεταφέρει.
Οι υπόλοιποι προσκυνητές ακολουθούν από τη θάλασσα. Πριν όμως ξεκινήσουν για αυτό το
τελευταίο ταξίδι, ο Ιωσήφ χρίζει τον Μπρονς Φύλακα του Δισκοπότηρου και του μεταβιβάζει
ορισμένες λέξεις, που του είχε πει ο Χριστός τον καιρό που βρισκόταν στη φυλακή και τις οποίες
έπρεπε να γνωρίζει πάντα μόνο ένα πρόσωπο, ο εκάστοτε Φύλακας του Δισκοπότηρου. Επειδή ο
Μπρονς ήταν εκείνος που προμήθευε το θαυματουργό ψάρι, ονομάστηκε Φύλακας-Ψαράς ή
Βασιλιάς-Ψαράς, τίτλο που φέρουν και όλοι οι διάδοχοί του.