Η επικράτεια του Μυστρά είναι το μόνο
βυζαντινό έδαφος στη νότια Ελλάδα και
περιβάλλεται από Φραγκικά κρατίδια και λατινικές
κτήσεις. Η απόσταση του από την
Κωνσταντινούπολη οδηγεί στην αλλαγή του
διοικητικού συστήματος στην περιοχή με
αποτέλεσμα ο ρόλος του Μυστρά να αναβαθμίζεται
ακόμα περισσότερο, και κατά τα μέσα του 14ου
αιώνα ο Μυστράς γίνεται έδρα του Δεσποτάτου του
Μορέως . Το 1348 αποκτά δεσπότη, τον Μανουήλ
Καντακουζηνό, γιο του αυτοκράτορα Ιωάννη Στ’
Καντακουζηνού και μετατρέπεται σε μια
ημιαυτόνομη ηγεμονία. Για τα επόμενα 150 χρόνια
θα εξαπλώσει την εξουσία του σε όλη την
Πελοπόννησο και θα αποτελέσει κέντρο της
πολιτικής και πολιτιστικής ζωής, σε μία γενικότερη
περίοδο παρακμής για τη βυζαντινή αυτοκρατορία.