“Ποίημα”
Η λειτουργία δεν τέλειωσε
Γνώμες, καρδιές, όσοι Έλληνες,
και μέσα στην κοιλάδα
του δάκρυου εδώ, κι αντρειεύοντας
από μια πίστη, Ελλάδα!
κράχτε, στο νου ριζώστε τη
με το Σταυρό, με δόρυ,
Σοφία, Μητέρα, Κόρη,
Παντάνασσα, Αθηνά.
Γνώμες, καρδιές, όσοι Έλληνες,
ό,τι είστε, μην ξεχνάτε,
δεν είστε από τα χέρια σας
μονάχα, όχι. Χρωστάτε
και σε όσους ήρθαν, πέρασαν,
Η λειτουργία δεν τέλειωσε
θα “ρθούνε, θα περάσουν.
κομμένη, για το τέρμα
Κριτές, θα μας δικάσουν
κι αν ξαναρχίσει, ατέλειωτη
οι αγέννητοι, οι νεκροί
ξανά θα βρει το γέρμα,
Κόκαλα πάτρια μέσα μας
θαφτά, ιερά, μαζί μας
για να προσμένουμε άγρυπνοι
και όπου σεισμοί μας τίναξαν
στη νύχτα να προβάλει
οι εφέστιοι πάντα θεοί μας.
του όρθρου το γέλιο πάλι
Πολίτες ας τη χτίσουμε
που προμηνάει το φως.
και οπλίτες εδώ και όλοι
του ονείρου εδώ την Πόλη
με την Αγιά Σοφιά.
1925, Κ. ΠΑΛΑΜΑΣ.