Δ . ΤΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ
τυπολογικὴ συνάφεια ). Baumer , 130-131 ἀρ . R 23 ( στὴ μορφὴ τῆς Δημητρας ἀναγνωρίζει τὸν εἰκονογραφικὸ τύπο τῆς Δἠμητρας του Καπιτωλίου , ὁ ἀρχικὸς
τύπος τῆς ὁποίας δημιουργεῖται λίγο πρὶν τὸ 420 π . Χ .). Καλτσᾶς , 132 ἀρ . 255 .
Ἀττικὸ ἔργο , χρονολογεῖται στὰ 420 / 410 π . Χ . Ἔχει συγκολληθεῖ ἀπὸ δύο κομμάτια καὶ συμπληρωθεῖ κατὰ τόπους μὲ γύψο . Η πίσω ὄψη εἶναι ἁδρομερῶς δουλεμένη μὲ βελόνι .
Στὸ δεξιό , μεγαλύτερο σωζόμενο τμῆμα του ἀναγλύφου , ἀπεικονίζονται δύο γυναικεῖες μορφὲς ποὺ ἔχουν ταυτιστεῖ ὡς Ἀφροδίτη ἡ μία , Πειθὼ εἴτε Δημητρα98 ἡ ἄλλη καὶ οἱ δύο μορφὲς εἶναι δρΘιες , μετω » πικὲς μὲ τὸ δεξὶ πόδι στηρίζον , τὸ ἀριστερὸ ἄνετο . Φοροῦν ἡ πρώτη λεπτὸ χιτῶνα ζωσμένο καὶ ἱμάτιο , ἡ δεύτερη πέπλο ζωσμένο κατὰ τὸν ἀργεῖο τρόπο . Ἀνάμεσα τους καὶ πάνω ἀπὸ τὸ προτεταμένο ἀριστερὸ χέρι τῆς Ἀφροδίτης πεταρίζει πρὸς τὰ ἀριστερὰ μικρὸς Ἔρωτας- τὸ ἄκρο του φτεροῦ καθὼς καὶ ἴχνος του ἱματίδιο διακρίνονται στὴν πλάτη99 . Στὸ ἀριστερὸ τμῆμα του ἀναγλύφου μία τρίτη γυναικεία μορφὴ , δρθια , κατενώπιον φοράει χιτῶνα καὶ ἱμάτιο- ἔχει ἑρμηνευθεῖ ὡς Κόρη ἀπὸ τὸν Δεσπίνη καὶ τὸν Buschor . Διαφοροποιεῖται ἀπὸ τὴν κατὰ πολὺ μικρότερη ἀνδρικὴ μορφή , ποῦ ἀπεικονίζεται σὲ κατατομὴ πρὸς τὰ δεξιά , φοράει ἱμάτιο καὶ ἀποδίδει λατρευτή . Ο Καστριώτης εἶχε ἀρχικὰ ταυτίσει καὶ τὶς δύο μορφὲς στὰ ἀριστερὰ ὡς σεβίζοντες- ἂς σημειώσουμε ὡστόσο ὅτι μόνο ἡ μία μορφὴ ἀπεικονίζεται σὲ κατατομὴ .
Η ταύτιση τῆς μητρικῆς γυναικείας μορφῆς μὲ τὴν Πειθὼ στηρίζεται πλὴν τῆς τυπολογικάςΤὰς μὴ λησμονοῦμε ὡστόσο ὅτι δὲν ὑπάρχει
τύπος παγιωμένος- στὸ γεγονὸς ὅτι μαρτυρεῖται τόσο τὸ ὄνομά της σὲ ἀναθηματικὴ ἐπιγραφὴ100 ἀπὸ τὸ ἴδιο τὸ ἱερό , ὅσο καὶ κοινὴ λατρεία της μὲ τὴν Ἀφροδίτη , ἂν δὲν ὑπονοεῖται μία ἀπὸ τὶς ἰδιότητες τῆς θεᾶς . Η ὑπόθεση τοῦ Γ . Δεσπίνη , ὅτι δηλαδὴ πρόκειται γιὰ Δημητρα καὶ Κόρη101 που πλαισιώνουν τὴν Ἀφροδίτη καὶ τὸν Ἔρωτα παρουσίᾳ ἑνὸς
98 . Κυρίως ἀπὸ τοὺς Δεσπῖνη , Pesch1ow-Bindokat , Baumer- Δῆμητρα ἢ ( Ἠρα κατὰ τὸν Buschor .
99 . Π ρβ . καὶ ἀνάλογο ὑπόλειμμα στὴ μορφὴ τοῦ Ἔρωτος στὸ ἀνάγλυφο , ΕΑΜ 1591 , ἀρ . κατ . 1 . 100 . Βλ . παραπάνω , 38-39 . 101 . Ὑπὲρ αὐτῆς τῆς ὑπόθεσης συνηγορεῖ ἡ εἰκονογραφία τῶν ἐλευσινιακῶν θεοτήτων στὸ ψηφισματικὸ ἀνάγλυφο τῶν Ρειτῶν , Μουσεῖο Ἐλευσίνος , ἀρ . εὑρ . 5093 , ιιοὺ
55