ΤΟ ΙΕΡΟ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ ΚΑΙ ΕΡΩΤΟΣ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΟΔΟ
Α . ΤΟΠΟΓΡΑΦΙΑ
Η Ἱερὰ Ὁδὸς ἀπὸ τὸν Βωμὸ τῶν 12 θεῶν στὴν Ἀρχαῖα Ἀγορὰ ἕως τὴν εἴσοδο του Ἐλευσινιακοῦ ἱεροῦ μετρᾶ 2Ο . 5 χιλιόμετρα . Τὸ Ἱερὸ του Ἀπόλλωνος Πυθίου , ποῦ ὑποθέτουμε ὅτι βρίσκεται στὸν περίβολο τῆς Μονῆς Δαφνίου , εἶναι στὴ μέση τῆς διαδρομῆς Ἀθηνῶν - Ἐλευσίνας . Η ἀπόσταση ἀπὸ τὴ Μόνὴ Δαφνίου ἕως τὸ ἱερὸ τῆς Ἀφροδίτης εἶναι 1.500 μέτρα . Τὸ Ἱερὸ τῆς Ἀφροδίτης βρίσκεται , συνεπῶς , 11.5 περίπου χιλιόμετρα δυτικὰ τῆς Ἀθήνας σὲ ἕνα μυχὸ ποὺ σχηματίζεται ἀπὸ τὶς προεκτάσεις τῆς ὀροσειρᾶς τῆς Πάρνηθας- τὸ σημεῖο αὐτὸ εἶναι μέρος του δρους Αἰγάλεω καὶ οἱ κορυφές του ὀνομάζονται ἀκριβέστερα Δαφνοβοῦνι ( σημερινὴ ὀνομασία Ποικίλον ) ἐνῶ ἀπέναντί του παραδίδεται τὸ Στεφανοβοῦνι ( σημερινὴ ὀνομασία Κορυδαλλός ) 17 . Η ὀνομασία « Δαφνὶ » ἕχει πιθανῶς καθιερωθεῖ ἐξ αἰτίας τῆς θέσεως του ἱεροῦ του Ἀπόλλωνος- δηλώνεται ἴσως άνάμνηση ἀλσυλλίου μὲ δάφνες στὴν περιοχὴ . Ἤδη ὁ Whe1er , ὁ ὁποῖος περιηγεῖται τὴν Ἑλλάδα μὲ τὸν Spon κατὰ τὰ ἔτη 1675-1676 , Θυμᾶται ὅτι ἐκεῖ εὐδοκιμοῦσαν πικρσδάφνεςὶβ . Ο βράχος μὲ τὶς Κόγχες πρέπει νὰ ἦταν ὁρατὸς στὴ διάρκεια τῶν αἰώνων καὶ νὰ τραβοῦσε πάντα τὴν προσοχὴ τῶν διερχομένων , ποὺ θὰ ἦταν πολυάριθμοι ἀφοῦ στὸ σημεῖο αὐτὸ ἔχουμε τὸν μοναδικὸ μυχὸ τῆς ὀροσειρᾶς τῆς Πάρνηθας . Η θέση αὐτὴ συνιστᾶ στρατηγικὸ πέρασμα τῆς Ἱερᾶς Ὀδοῦ καθ᾿ ὁδὸν πρὸς τὴν Ἐλευσίνα , σημαντικὸ δὲ ὁδικὸ ἄξονα Ἀττικῆς - Πελοποννήσου ( εἰκ . 2 , 3 ). χαρακτηριστικὴ εἶναι Πάντως ἡ δυνατότητα θέασης του χώρου ἀπὸ τὴν βόρεια κλιτὺ τῆς Ἀκροπόλεως τῶν Ἀθῆνῶν .
17 . Ἀναφορὰ σὲ αὐτὲς τὶς ὀνομασίες Κάνει ὁ Δ . Γρ . ΚαμΠούρογλου , Δαφνἱ ( 1920 ) 5 .
18 . A . Mi1chhbfer , Er1 ‘ éuternder Text zu den Karten von Attika herausgcgeben von E . Curtius und J . A . Kaupert Π ( 1883 ) 47 : Ἰ . Spon- G . Whe1er , Voyage d ’ Ita1ie , de Da1matie , de Gréce , et du Levant ( 1678 ).
9