Ημεροδρόμος- Ειδικές εκδόσεις Μέρες του Δεκέμβρη ΄44 | Page 257

ήταν ένας χωραφόδρομος. Επειδή οι δρόμοι του Μπράλου, που ήταν η
κύρια αρτηρία, βομβαρδίζονταν, χτυπιόνταν από τα αεροπλάνα και
πολυβολούνταν, πήγαμε από τον κάτω δρόμο, το χωραφόδρομο της
Στυλίδας. Βέβαια, όταν ακούγαμε αεροπλάνο, ο σοφέρ έφευγε και
κρυβόταν κάτω από ένα δέντρο, γιατί τα αεροπλάνα των εγγλέζων
πολυβολούσαν πολύ άνετα, αφού δεν υπήρχε κίνδυνος να ανταποδοθούν
τα πυρά. Με κάποιο έστω και δύσκολο τρόπο, κάποτε φτάσαμε στο
Βόλο. Εκεί με άφησαν με το παιδί και ο Καραγιώργης έφυγε αμέσως για
τη Λάρισα, όπου με πάρα πολύ μεγάλη ταχύτητα κατάφερε να φορτώσει
κάμποσα φορτηγά αυτοκίνητα με πλήρη εφοδιασμό και ό,τι οπλισμό
μπορούσε να μαζέψει και τα έστειλε στην Αθήνα. Για να γίνουν όλα
αυτά, χρειάστηκαν μερικές μέρες, αλλά έγινα τάχιστα. Το κακό είναι, ότι
όταν αυτή η αποστολή ήταν στο δρόμο, υπογράφηκε η ανακωχή στις 3
του Γενάρη (σ.σ.: Εδώ η Καραγιώργη φαίνεται ότι μπερδεύει τις
ημερομηνίες, γιατί η συμφωνία ανακωχής υπογράφτηκε στις 11.1. 1945).
Οι εγγλέζοι είχαν πιάσει τα πόστα που δικαιούνταν από την ανακωχή και
πήραν όλη αυτή την αποστολή. Αργότερα οι δικοί μας είπαν στον
Καραγιώργη «μακάρι να μην ήσουν τόσο γρήγορος και τόσο
αποτελεσματικός όσο ήσουν τούτη τη φορά!».
( «Από Μια Σπίθα Ξεκίνησε», σ.283,284, εκδόσεις Προσκήνιο, Αθήνα
2001).