Χριστουγεννιάτικο καταφύγιο
Αφιερωμένο στην προσφυγοπούλα από τη Συρία και τον νεκρό πατέρα της, ο οποίος πέρασε τον Έβρο κρατώντας την κόρη
του αγκαλιά τα φετινά Χριστούγεννα και έχασε τη ζωή του, για να σώσει το παιδί του από τη λαίλαπα του πολέμου στην
πατρίδα του …
Σε μονοπάτι πολέμου βαδίζω
που οι άλλοι ανοίξαν για μένα.
Λαβύρινθοι και Αδιέξοδο παντού…
Θέλω δικό μου μονοπάτι να ανοίξω,
στο ξέφωτο και στην άνοιξη να βγω.
Άστρο με οδηγεί στο πιο μεγάλο του κόσμου φως.
Εκεί που η ελπίδα ήλθε για να δείξει
πως ο θεός τον άνθρωπο ποτέ δεν τον ξεχνά.
Σαν σταματώ όμως για να δω από κοντά,
πάλι μόνο φως απ΄ τις βόμβες και καπνός από τα ερείπια
μου κατακλύζουν τη ματιά.
Μες την κατάρα του πολέμου της Συρίας τριγυρίζω
και συναντώ παιδιά ορφανά.
Θεέ μου, δώσε τη δύναμη
να αντέξω
να βρω το καταφύγιο ανθρωπιάς και να ουρλιάξω δυνατά
πως η ζωή στον πόλεμο χαλιέται,
πως η ζωή μόνο στην ειρήνη αρχινά…
Από έναν μαθητή που θέλει να κρατήσει την ανωνυμία του…