Το 15ο αιώνα το σύνολο σχεδόν των
Κυκλάδων ανήκει στη Βενετία,
αποτελώντας το επονομαζόμενο Δουκάτο
της Νάξου. Τα νησιά Θάσος, Σαμοθράκη,
Ίμβρος, Λήμνος, Χίος, Σάμος, Ικαρία ζουν
κάτω από το ιδιόμορφο καθεστώς των
Γενοβέζικων εμπορικών εταιρειών. Το
μεγαλύτερο μέρος των Δωδεκανήσων
ανήκει στους Ιωαννίτες ιππότες με έδρα τη
Ρόδο.
Από εκεί εξαπολύουν πειρατικές επιδρομές
εναντίον των μουσουλμάνων, ως συνέχεια
των Σταυροφοριών. Παρ’ όλα αυτά, την
εποχή αυτή η πειρατεία ασκείται κυρίως
από Μουσουλμάνους πειρατές, που
συνδέονται με τους πασάδες της Μικράς
Ασίας. Σε αντίθεση με τους Βυζαντινούς, οι
Λατίνοι προσανατολίζουν τη ζωή των
νησιών προς τη θάλασσα.