ΙΜΜΑΝΟΥΕΛ ΚΑΝΤ
Ο Καντ γεννήθηκε, έζησε και πέθανε στο Καίνιξμπεργκ (τώρα
ρώσικο Καλίνινγκραντ) της Ανατολικής Πρωσίας, δεν παντρεύτηκε
ποτέ, δεν εγκατέλειψε ποτέ τη γενέτειρα πόλη του και είχε γίνει
αντικείμενο σχολιασμού για την εντυπωσιακή ακρίβειά του στις
κοινωνικές συναναστροφές - υπόδειγμα αυτοπειθαρχίας και
παραξενιάς. Χρηματοδότησε τις σπουδές του παραδίδοντας
ιδιωτικά μαθήματα και κερδίζοντας στοιχήματα στο μπιλιάρδο.
Το 1749 προσπάθησε να λύσει μια μαθηματική αντιδικία μεταξύ
οπαδών του Καρτέσιου και του Λάιμπνιτς με σχετικοποίηση των
θέσεών τους. Το 1755 δημοσίευσε ανώνυμα μια θεωρία του για τη
δημιουργία του πλανητικού μας συστήματος και για την ύπαρξη
γαλαξιών πέρα από το δικό μας γαλαξία. Το ίδιο έτος αναγορεύεται
Διδάκτωρ και Υφηγητής του πανεπιστημίου της Καινιξβέργης.
Αποδίδει δε το δώρο της γνώσης στον άνθρωπο σε θεϊκή
παρέμβαση.
Το έτος 1770 έγινε τακτικός καθηγητής της Λογικής και
Μεταφυσικής στο ίδιο Πανεπιστήμιο και παράλληλα έκανε
παραδόσεις στη Φυσική, Κοσμολογία, Ανθρωπολογία, Θεολογία και
Γεωγραφία. Κάποια εποχή δίδασκε στο πανεπιστήμιο 36 ώρες την
εβδομάδα. Μετά από μερικές μικρότερες δημοσιεύσεις του για
θέματα Φυσικής και Μεταφυσικής, παρουσίασε σε τρία θεμελιώδη
έργα την υπερβατολογική φιλοσοφία του: «Κριτική του καθαρού
Λόγου» (Kritik der reinen Vernunft, 1781), «Κριτική του πρακτικού
Λόγου» (Kritik der praksischen Vernunft, 1788) και «Κριτική της
κριτικής Δύναμης» (Kritik der Urteilskraft, 1790).