Επταπύργιο_Α2_1 ΕΠΤΑΠΥΡΓΙΟKoumantsiotou_Kontogianni_Zisi | Seite 6

Η συνεχής οχύρωση της τοποθεσίας μαρτυρά την σημασία που δίνονταν
στο συγκεκριμένο σημείο καθώς συνόρευε με την Ακρόπολη η οποία και
αποτελούσε το ασφαλέστερο καταφύγιο για τον πληθυσμό κατά την διάρκεια
των επιδρομών.
Ενώ σήμερα ο πύργος είναι γνωστός και με τα δύο ονόματα, υπάρχουν
έρευνες και προσεγγίσεις που υποστηρίζουν ότι η ονομασία αυτή παρέπεμπε
σε άλλο παραπλήσιο κτίσμα με τριγωνική κάτοψη και προβολή κάτι που
καθιστά ακριβέστερη την προσφώνηση του ως “Πύργος της Αλύσεως“. Κατά
την Οθωμανική περίοδο ήταν επίσης γνωστός ως Πύργος της
Αλυσίδας (Zincirli Kule) και Ζωσμένος Πύργος (Kusakli Kule), πιθανότατα
εξαιτίας της διακοσμητικής ταινίας που έφερε στην περιφέρεια του.
Όταν θα επισκεφτείτε τον Πύργο του Τριγωνίου και την κύρια πύλη των
τειχών (Πορτάρα) θα έχετε την ευκαιρία να θαυμάσετε την υπέροχη θεά του
Θερμαϊκού κόλπου που προσφέρει το μέρος, ενώ μια προσεκτικότερη ματιά
θα σας αποκαλύψει τα παλιά όρια των τειχών που χάνονται στο σημερινό
κέντρο της Θεσσαλονίκης αλλά και τα όρια της ιστορικής άνω πόλης!
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ
Η Μονή Βλατάδων βρίσκεται στο Βόρειο τμήμα της Άνω Πόλης σε μικρή
απόσταση από την εμβληματική «Πορτάρα» και το Βόρειο τμήμα
των Βυζαντινών τειχών. Αποτελεί το μοναδικό Βυζαντινό μοναστικό χώρο ο
οποίος συνεχίζει να λειτουργεί αδιάκοπα έως και σήμερα.
Ιδρύθηκε κάποια στιγμή ανάμεσα στο 1351 – 1371 μΧ από την Άννα
Παλαιολογίνα με βασιλικό χρυσόβουλλο ενώ είναι εξαιρετικά πιθανό στον ίδιο
χώρο να υπήρχε προγενέστερος Βυζαντινός παλαιο-χριστιανικός ναός.
Ακολούθησε η ανακήρυξη της μονής ως Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής με
την
απευθείας
υπαγωγή
της
στο
Οικουμενικό
Πατριαρχείο
Κωνσταντινουπόλεως.
Στην ύπαρξη του μοναστηριού αναφέρονται γραπτές πηγές και έγγραφα
τόσο του 14ου όσο και του 15ου αιώνα ως «Μονή Παντοκράτορος
Βλατάδων» ή και «Μονή Βλαταίων». Πήρε το όνομα της από τους
ιερομόναχους Δωρόθεο και Μάρκο Βλαττή οι οποίοι υπήρξαν και φίλοι του
Άγιου Γρηγορίου του Παλαμά, Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης.