55
Η ομάδα της αποστολής "Νέοι Ορίζοντες" της NASA δημοσίευσε το πρώτο
προφίλ του πιο απομακρυσμένου κόσμου που εξερευνήθηκε ποτέ. Ένα
πλανητικό δομικό συστατικό, και αντικείμενο της ζώνης Κάιπερ το οποίο
ονομάζεται 2014 MU69.
Αναλύοντας μόνο τα πρώτα σύνολα δεδομένων που συλλέχθηκαν κατά τη
διάρκεια του περάσματος από τη διαστημοσυσκευή Νέοι Ορίζοντες την
πρωτοχρονιά του 2019 στο MU69 (με το παρωνύμιο Έσχατη Θούλη αγγ.
Ultima Thule), η ομάδα της αποστολής ανακάλυψε γρήγορα οτι πρόκειται για
ένα αντικείμενο πολύ πιο περίπλοκο από το αναμενόμενο. Η ομάδα
δημοσίευσε τα πρώτα αξιολογημένα επιστημονικά της αποτελέσματα και τις
ερμηνείες τους - μόλις τέσσερις μήνες μετά την πτήση - στο 17ο τεύχος του
Μαΐου στο περιοδικό Science.
Εκτός από το γεγονός ότι ήταν η πιο μακρινή εξερεύνηση ενός αντικειμένου
στην ιστορία - τεσσάρων δισεκατομμυρίων μιλίων από τη Γη - η πτήση στην
Έσχατη Θούλη ήταν επίσης η πρώτη έρευνα από οποιαδήποτε διαστημική
αποστολή ενός καλά διατηρημένου μικρού βραχώδους αντικειμένου γνωστού
ως Planetesimal*, ενός αρχαίου λείψανου από την εποχή του σχηματισμού
των πλανητών στο πρώιμο Ηλιακό μας Σύστημα.
Τα αρχικά επιστημονικά δεδομένα που συνοψίζονται αποκαλύπτουν πολλά
για την ανάπτυξη, τη γεωλογία και τη σύνθεση του αντικειμένου. Είναι ενα
"δυαδικό αντικείμενο επαφής" όπως ονομάζεται, με δύο ευδιάκριτους
διαφορετικού σχήματος λοβούς. Με μήκος 36 χιλιόμετρα, η Έσχατη Θούλη
αποτελείται από ένα μεγάλο, περίεργο επίπεδο λοβό (με το παρωνύμιο
"Έσχατη" αγγ. Ultima) το οποίο συνδέεται με ένα μικρότερο, κάπως
στρογγυλό λοβό (που ονομάζεται "Θούλη" αγγ. Thule), σε ένα σημείο που
ονομάζεται "ο λαιμός". Πως αυτοί οι δύο λοβοί απέκτησαν αυτό το
ασυνήθιστο σχήμα παραμένει ένα απροσδόκητο μυστήριο που πιθανώς
σχετίζεται με το πώς σχηματίστηκαν πριν από δισεκατομμύρια χρόνια.
Οι λοβοί αυτοί πιθανότατα κάποτε να περιστρέφονταν ο ένας γύρω από τον
άλλον, όπως και πολλοί άλλοι όπως λέγονται δυαδικοί κόσμοι στην ζώνη
Κάιπερ, μέχρις ότου κάποια διαδικασία τους ένωσε σε αυτό που οι
επιστήμονες έχουν δείξει ότι είναι μια "ήπια" συγχώνευση. Για να συμβεί
αυτό, μεγάλο μέρος της τροχιακής στροφορμής των δυαδικών αυτών
αντικειμένων πρέπει να έχει εξαφανιστεί έτσι ώστε να ενωθούν τα
αντικείμενα αυτά, αλλά οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν ακόμη αν αυτό
οφειλόταν σε αεροδυναμικές δυνάμεις από το αέριο στο αρχαίο ηλιακό
νεφέλωμα ή εάν τα αντικείμενα Έσχατη και Θούλη έβγαλαν και άλλους
λοβούς οι οποίοι σχηματίστηκαν μαζί τους χάνοντας έτσι ενέργεια με
αποτέλεσμα να συρρικνωθεί η τροχιά τους. Η ευθυγράμμιση των αξόνων
των αντικειμένων Έσχατη και Θούλη υποδεικνύει ότι πριν από τη
συγχώνευση οι δύο λοβοί πρέπει να έχουν "κλειδωθεί" βαρυτικά, πράγμα
που σημαίνει ότι οι ίδιες πλευρές ήταν πάντα αντιμέτωπες η μία με την άλλη
καθώς περιστρέφονταν γύρω από το ίδιο σημείο**.
https://www.facebook.com/Aratosastronomy/