'Εναστρον - 11ο Τεύχος 11ο ΤΕΥΧΟΣ | Page 32

32 Οι αντιδράσεις πρέπει να συμβούν αρκετά γρήγορα ώστε η ραδιενεργός διάσπαση να μην έχει την ευκαιρία να συμβεί προτού προστεθούν περισσότερα νετρόνια στον πυρήνα, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να συμβεί όπου υπάρχουν πολλά ελεύθερα νετρόνια τα οποία θα λέγαμε "επιπλέουν" - όπως σε ένα αστέρι το οποίο εκρήγνυται. Για να καταλάβουμε από πού προέρχονται τα βαρέα στοιχεία της Γης - είτε πρόκειται για ενα Υπερκαινοφανή είτε για μια συγχώνευση αστέρων νετρονίων - ο Bartos και ο συνάδελφός του Szabolcs Márka από το Πανεπιστήμιο της Κολούμπια έχουν αναλύσει ραδιενεργά ισότοπα στους πρώιμους μετεωρίτες του Ηλιακού μας Συστήματος. Αυτά βρίσκονται στις λεγόμενες Ακτινίδες - βαρέα χημικά στοιχεία με ατομικούς αριθμούς από 89 έως 103, μεταξύ Ακτίνιου και Λωρένσιου, τα οποία είναι ραδιενεργά. Ίχνη τους μπορούν να βρεθούν σε μετεωρίτες από τις πρώτες μέρες του Ηλιακού μας Συστήματος. Τα ραδιενεργά ισότοπα έχουν χρόνο ημιζωής. Αυτό αναφέρεται στην χρονική περίοδο που χρειάζεται ο μισός πυρήνας σε ένα δείγμα για να διασπαστεί να αποσυντεθεί αν θέλετε, και είναι μια γνωστή ποσότητα για διάφορα στοιχεία. Συνεπώς, η ραδιενεργός ημιζωή μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ένα είδος κάψουλας για την ανασύσταση συγκεκριμένων χρονικών περιόδων. Έτσι οι ερευνητές μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν Ακτινίδες από μετεωρίτες, όπως το Πλουτώνιο, το Ουράνιο και το Κιούριο, για να ανακατασκευάσουν τις αφθονίες των βαρέων στοιχείων στο πρώιμο Ηλιακό μας Σύστημα. Από μόνο του αυτό δεν μας λέει τίποτα περισσότερο, οπότε η ομάδα διεξήγαγε αριθμητικές προσομοιώσεις του πρώιμου Ηλιακού Συστήματος για να συγκρίνει τη πραγματική χρονική περίοδος στις αφθονίες των μετεωριτών με τις προσομοιώσεις. Και διαπίστωσαν ότι δύο δεν ταιριάζουν χωρίς να υπάρχει μία σύγκρουση νετρονίων. Η καλύτερη προσαρμογή για τις παρατηρούμενες αφθονίες στις Ακτινίδες, ήταν μια σύγκρουση αστέρων νετρονίων περίπου 1.000 έτη φωτός από το Ηλιακό Σύστημα (δηλαδή μέσα στον Γαλαξία μας), περίπου 100 εκατομμύρια χρόνια πριν σχηματιστεί η Γη, όταν το νέφος αερίου (νεφελική συμπύκνωση) από το οποίο προέκυψε το Ηλιακό μας Σύστημα ήταν ακόμα σε διαδικασία συγχώνευσης. "Εάν ένα παρόμοιο γεγονός συμβεί σήμερα σε μια παρόμοια απόσταση από το Ηλιακό μας Σύστημα, η επακόλουθη ακτινοβολία θα μπορούσε να κάνει ολόκληρο τον νυχτερινό ουρανό μας να λάμψει ", δήλωσε ο Márka. Το γεγονός, αυτό σύμφωνα με την έρευνά τους, κυριολεκτικά "ψέκασε" στοιχεία στον διάστημα γύρω μας, συμβάλλοντας στο 70% στο Κιούριο, του https://www.facebook.com/Aratosastronomy/