Από τον Μαριλένα
8
Έχει περάσει μόλις μία
μέρα από την επιστροφή μας από τη
Γαλιλαία*... και ήδη
μου λείπουν όλα αυτά
που πέρασα εκεί. Οι
άνθρωποι που γνώρισα,
οι συζητήσεις που κάναμε, οι προσευχές και
οι ακολουθίες, τα
γέλια, τα παιχνίδια, τα
πειράγματα και όλες οι
στιγμές που περάσαμε
μαζί στην μεγάλη αγκαλιά Του. Μα πιο
πολύ από όλα μου λείπει η πνευματικότητα
και η κατάνυξη που
ένιωσα.
Ε
“ΓΑΛΙΛΑΙΑ”: ΣΤΑΘΜΟΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ
δώ στην πόλη χάνεις αυτή τη δύναμη και
την γαλήνη που σου προσφέρει ο Θεός.
Tη χάνεις από δική σου αδυναμία. Ίσως
βέβαια αυτό να κάνει τον αγώνα μας προς τον
Κύριο ακόμη πιο σημαντικό.
Μπορώ να πω με σιγουριά πως η Γαλιλαία
είναι η αφετηρία μιας καινούριας ζωής για
μένα. Η καρδιά μου ζεστάθηκε, ο νους μου ξέφυγε, η ψυχή μου γέμισε αγάπη, γαλήνη και
πίστη. Προσεύχομαι να μου δίνει δύναμη ο Κύριος να τα δια