Από την Ελένη
9
Ο
ΘΥΜΟΣ
θυμός, είναι μια δύναμη της ανθρώπινης
ψυχής, που συνδέεται στενά με τη βούληση
και την αποφασιστικότητα του ατόμου. Το
κακό του όνομα, ο θυμός το πήρε, διότι συνήθως, τον
χρησιμοποιούμε με απαράδεκτο τρόπο, για να επιβάλλουμε το δικό μας θέλημα πάνω στους άλλους ανθρώπους, προκαλώντας με αυτό τον τρόπο, τον φόβο.
Δηλαδή, τον χρησιμοποιούμε καθαρά, με τρόπο
εγωιστικό!
Τον θυμό μπορούμε να τον παρομοιάσουμε εύστοχα, με τη φωτιά: Όταν είναι ανεξέλεγκτη, καταστρέφει τα πάντα στο διάβα της. Όταν όμως είναι
ελεγχόμενη, παράγει πολύτιμη και παραγωγική ενέργεια. Έτσι και ο θυμός, όταν μετατραπεί σε οργή, πληγώνει τους πάντες στο περιβάλλον μας, αλλά ακόμη
περισσότερο, εμάς τους ίδιους. Όταν όμως ο θυμός
πάρει τη μορφή της απόλυτης και σταθερής
αντίστασης εναντίον ενός συγκεκριμένου κακού, που
είτε βρίσκεται μέσα μας είτε στην κοινωνία γενικότερα,
τότε είναι χρήσιμος και παράγει έργο, κάνοντάς μας
καλύτερους, πιο δυνατούς και ουσιαστικούς ανθρώπους, στοχεύοντας στην εξέλιξή μας και μετέπειτα,
στην εξέλιξη της κοινωνίας!
Το κακό, πρέπει να το αντιπαθούμε και να θυμώνουμε με αυτό, στην γενική του εικόνα και όχι με τον
άνθρωπο που το προκαλεί. Τον άνθρωπο πρέπει να
τον αγαπάμε και να τον συγχωρούμε, χωρίς να τον
ταυτίζουμε με τα σφάλματα που ίσως έχει διαπράξει
στην πορεία της ζωής του. Γι’ αυτό και όταν θέλουμε
να εναντιωθούμε στο κακό που ενσαρκώνεται μέσα σε
ένα συγκεκριμένο πρόσωπο, καλό είναι να αποφύγουμε τον πειρασμό να στραφούμε εχθρικά και με
προκατάληψη εναντίον του προσώπου αυτού. Πριν
ενεργήσουμε, να μιλάμε με τον εαυτό μας, έτσι ώστε να
μάθουμε να τον ελέγχουμε και να τον ισορροπούμε.
Μερικές φορές θυμώνουμε αποσκοπώντας στον
έλεγχο των άλλων δια του φόβου. Ακόμη όμως και αν
κατορθώσουμε το σκοπό μας, ώστε ο άλλος να κάνει
αυτό που θέλαμε, η νίκη μας θα είναι απατηλή και
πρόσκαιρη: Με την πρώτη ευκαιρία, μόλις νιώσει λίγο
πιο δυνατός, ο άλλος άνθρωπος θα μας «εξαφανίσει».
Μέσα από ψέματα, τα οποία εμείς βέβαια προκαλέσαμε
και δημιουργήσαμε, θα μας καθησυχάζει και φαινομενικά θα συμφωνεί μαζί μας, ενώ στην ουσία θα μας περιφρονεί. Αν λοιπόν έχουμε αυτή την κακή συνήθεια,
να θέλουμε να επιβαλλόμαστε στους άλλους με το
θυμό, ας γνωρίζουμε ότι ελάχιστα κατορθώνουμε και
ας αναζητήσουμε ένα πιο ειρηνικό τρόπο να συνυπάρχουμε με τους άλλους.
Πρέπει να μάθουμε να είμαστε πειθαρχημένοι στην
ζωή μας, ώστε να μπορούμε να ελέγχουμε τον εαυτό
μας και τις επιθυμίες μας και τα θελήματά μας! Ο άνθρωπος που γενικά ξέρει να επιβάλλεται στις επιθυμίες του, μπορεί :