3
Θεέ μου δώσμου εγκράτεια... αλλά όχι ακόμα...
Μ
ε αυτά τα λόγια του τίτλου του άρθρου ο
Άγιος Αυγουστίνος περιγράφει την ψυχική του
κατάσταση όταν βρισκόταν ακόμα στην πορεία
προς την πλήρη αλλαγή της ζωής του. Και εξηγεί
παρακάτω ότι “ενώ αντιλαμβανόμουν ότι αυτό
που έλεγα δεν ήταν σωστό, όμως ακόμα δεν μπορούσα ν’ απαλλαγώ από την ικανοποίηση της
αμαρτωλής ζωής μου, αφού μου άρεσε να φλερτάρω με την αμαρτία, μέχρις ότου έρθεις Εσύ
Χριστέ μου να με λυτρώσεις...”
Ταυτόχρονα, ο άγιος, ήθελε να δείξει πόσο θελκτική
είναι η αμαρτία, η οποία όπως λένε οι άγιοί μας
αν δεν ήταν γλυκιά δεν θα την έκαναν οι άνθρωποι. Σε αυτό το μεταίχμιο της αλλαγής της ζωής
μας, βρισκόμαστε οι περισσότεροι χριστιανοί...
Όμως γιατί συμβαίνει αυτό, δηλαδή το ότι ενώ
θέλουμε να ζούμε σύμφωνα με το θέλημα του
Θεού μας, βρισκόμαστε στη δυσάρεστη θέση να
παλεύουμε ανάμεσα στα δύο πεζοδρόμια και
της αρετής και της αμαρτίας και προκοπή δεν
έχουμε;
Εδώ μας απαντά ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης
που μας εξηγεί απλά ότι υπάρχουν στον άνθρωπο
δύο θελήσεις οι οποίες είναι αντίθετες μεταξύ
τους και η μία πολεμά την άλλη. Η μία θέληση
είναι αυτή του λογικού και ονομάζεται θέληση
λογική και ανώτερη. Η άλλη θέληση είναι της
αισθήσεως γι’ αυτό ονομάζεται θέληση αισθηματική και κατώτερη. Πολλές φορές ονομάζεται
και παράλογη, θέληση του πάθους και της σάρκας!
Με την ανώτερη θέληση επιθυμούμε όλα τα καλά,
ενώ με την κατώτερη θέληση όλα τα κακά. Έτσι
λοιπόν όταν επιθυμούμε ένα πράγμα μόνο με την
αίσθηση (π.χ. τι ωραία και κατανυκτικά ήταν σε
αυτό το εκκλησάκι, τι ωραία που ήταν η ψαλμωδία, τι υπέροχος ήταν αυτός ο ύμνος) αλλά
δεν συγκλίνουμε προς αυτό με την ανώτερη θέληση, τότε δε λογαριάζεται ότι το θέλουμε πραγματικά και με την ψυχή μας. Λοιπόν εδώ
βρίσκεται το μυστικό της απάντησης στο ερώτημα που θέσαμε.
Στο ότι βρισκόμαστε σαν χριστιανοί σε μία κατάσταση πολέμου μεταξύ της ανώτερης και της κατώτερης θέλησής μας.Η θέληση του Θεού μας
βρίσκεται ανάμεσα στην λογική θέληση δηλ. την
ανώτερη, και στην θέληση των αισθήσεων δηλ.
την κατώτερη. Και στο τέλος η κάθε μία θέληση
προσπαθεί να τραβήξει τον άνθρωπο προς την
δική της πλευρά και να τον υποτάξει!
Αυτός είναι ο καθημερινός αόρατος πόλεμος του
χριστιανού, ο καθημερινός του αγώνας να επιτύχει να επιβληθεί η λογική πάνω στην αίσθηση και το πάθος!
Τα μέσα ή τα όπλα που μπορεί να χρησιμοποιήσει
κανείς -για να πετύχει το στόχο του που είναι η
κατά Χάριν θέωση- είναι τα Μυστήρια της Εκκλησίας όπως η η μετάνοια και εξομολόγηση, η
Θεία Λειτουργία, η Θεία Κοινωνία, και κατόπιν
η επιμελής προσευχή πρωινή και βραδινή, προ και
μετά φαγητού και όποτε μπορεί να λέει κανείς
την ευχή του Ιησού, η μελέτη Αγίας Γραφής, η
καθιερωμένη νηστεία, η μελέτη βιβλίων κ.λπ.
Γι’ αυτό μη σταματάτε... μετανοείτε... γρηγορείτε
αγωνίζεσθε...
Καθημερινή πνευματική ζωή δε νοείται χωρίς εγρήγορση, προσοχή, προσευχή και αγώνα κατά των παθών μας!!!