13
οποίο ουδεμία σχέση έχει με την Επιστήμη της Ιατρικής). Το Γιανγκ εκπροσωπεί: την εκφραζόμενη δύναμη, το φως, την θερμότητα, το άνω (Ουρανό), την
αρρενωπότητα, τη δραστηριότητα, την προσφορά, το
σκληρό. Το Γιν, αντιθέτως, εκφράζει: την απουσία
ενεργού δυνάμεως, το σκοτάδι, το κρύο, το κάτω (Γη),
την θηλυκότητα, την παθητικότητα, την αδράνεια, την
δεκτικότητα, το μαλακό.(...) Το ανθρώπινο σώμα πειθαρχεί στους νόμους του Γιν και του Γιανγκ. (Σ.Σ.:
κατά την φιλοσοφική τους αντίληψη περί ανθρώπου).
Τα συμπαγή όργανα (ήπαρ, καρδιά, σπλήνας, πνεύμονες, νεφροί) είναι Γιν. Τα κοίλα σπλάχνα (χοληδόχος
κύστη, λεπτό έντερο, στόμαχος, παχύ έντερο, ουροδόχος κύστη), είναι Γιανγκ. Η διαταραχή μεταξύ του Γιν
και του Γιανγκ προκαλεί τις αρρώστιες. Και για να
αποκατασταθεί η υγεία, θα πρέπει οι δυνάμεις αυτές
να επανέλθουν σε κατάσταση ισορροπίας. Σ’ αυτό
«αποβλέπει» ο… βελονισμός. (...)
➧
Πώς ενεργεί ο βελονιστής
Κατ’ αρχήν, ποτέ δεν θεραπεύει ένα Χσυέ (υπενθυμίζεται ότι πρόκειται για το «εντύπωμα» όπου «φωλιάζει» ένας Κουέι, δηλαδή κακός δαίμονας, ο οποίος
είναι ο πρόξενος της αρρώστιας), όταν η «μακροκοσμική» και η «μικρο-κοσμική» ενέργεια είναι διαταραγμένες. Διότι, η τέτοια διαταραγμένη ενέργεια
επικυριαρχεί επί της ενεργείας την οποία ο βελονιστής
θέλει να θεραπεύσει.
Οι βασικές δε μακροκοσμικές διαταραχές είναι: καταιγίδες, δυνατός άνεμος, καύσωνας ή θερμοκρασία
του περιβάλλοντος πάνω από τη φυσιολογική του σώματος (36,6), η περίοδος που έχουμε πανσέληνο,
όταν υπάρχει παλίρροια της θάλασσας, κ.α.
Οι μικρο-κοσμικές διαταραχές, κατά τις οποίες
δεν πρέπει να εφαρμόζεται βελονισμός, είναι: η διέγερση, η κατάθλιψη, η κούραση, μια μεγάλη λύπη,
όταν είναι μεθυσμένος κανείς και διάφορα άλλα (ο κατάλογος είναι μακρύς), γενικά δε σε καταστάσεις κατά
τις οποίες ο άνθρωπος βρίσκεται «σε εμφανή διαταραχή της ενεργειακής ισορροπίας του, είτε αυτή είναι
σωματική είτε ψυχική». (...)
Σε όλες τις περιπτώσεις, αν ο βελονιστής «διαπιστώσει» (πώς όμως;) ύπαρξη «κενού» ενέργειας,
οφείλει να «τονώσει» την ενέργεια. Αν, «πληρότητα»,
θα πρέπει να την «διασπείρει». Οφείλει όμως και να
προσέχει πολύ διότι, από κακή ή λανθασμένη εκτίμηση, όπως στη «βίβλο» του βελονισμού επισημαίνεται, ένας αδέξιος ή αδόκιμος βελονισμός, μπορεί να
οδηγήσει σε δυσάρεστες μέχρι και τραγικές συνέπειες.
(...)
Στον δεύτερο τόμο του Νέι Κινγκ, διατυπώνεται σαφέστατα ότι: «Αν βελονίζοντας τραυματισθεί κάποιο
από τα πέντε όργανα», ο θάνατος θα επέλθει ταχέως.
Και, συγκεκριμένα:
- Αν τραυματισθεί η καρδιά, ο θάνατος θα
επέλθει σε μια μέρα, με αναστεναγμούς.
- Αν το ήπαρ, την πέμπτη ημέρα, θα επέλθει με
φαντασιοπληξίες.
- Αν οι πνεύμονες, σε τρεις ημέρες, με βήχα.
- Αν οι νεφροί, ο θάνατος σε έξι μέρες, με
χασμουρητά και φταρνίσματα.
- Αν ο σπλήνας, ο άνθρωπος θα πεθάνει μέσα σε
διάστημα δέκα ημερών, με συνεχείς καταπόσεις.(...)
➧
Έχει αποτελέσματα ο βελονισμός;
Πολλοί «ορκίζονται» στον βελονισμό, διότι τους
«απήλλαξε» από ενοχλήματα που τους «βασάνιζαν»
επί καιρό, ενώ η επιστημονική ιατρική ήταν ανήμπορη
ή αναποτελεσματική. Ως επί το πλείστον, πρόκειται για
περιπτώσεις: α) νευροφυτικών διαταραχών, β) νευρομυϊκών ή νευροαρθριτικών πόνων, γ) αυτοπεριοριζόμενα λειτουργικά αλλά και οργανικά ενοχλήματα, τα
οποία, «αφού κάνουν το δικό τους», απαλλάσσουν
τον ταλαιπωρούμενο οργανισμό, αφ’ εαυτών και χωρίς
κανένα φάρμακο. Πολύ συμβάλλει στην απαλλαγή
από τα ενοχλήματα και η προσδοκία «ιάσεως»,
όπως και η «αυθυπ