Η
22
Από την Παναγιώτα
αγνότητα και καθαρότητα είναι βιβλικά παραγγέλματα που μας
βοηθούν να βλέπουμε καθαρά
τον δρόμο που πρέπει ν’ ακολουθήσουμε για πετύχουμε
στο στόχο μας. Στην πορεία
μας αυτή υπάρχει η σύγχρονη
και εφήμερη άποψη του κόσμου περί των σχέσεων προ
του γάμου που αποτελεί εμπόδιο στην επίτευξη αυτού του
σκοπού. Οι χριστιανοί με την
Χάρη του Θεού, τη συχνή εξομολόγηση και Θεία Κοινωνία
πετυχαίνουν τον στόχο τους.
Σκέψεις για τις σχέσεις προ του γάμου
Γιατί οι προγαμιαίες σχέσεις είναι λάθος;;;
Αφού κάθε φορά είμαστε ερωτευμένοι με αυτόν που είμαστε σε σχέση!!!
Μήπως κάτι πρέπει ν’ αλλάξω;
Ο άνδρας “έρχεται”, η γυναίκα “δίδεται”...
Ό
λη η απάντηση, πιστεύω, ότι βρίσκεται σε μια φράση: ο άνδρας
"ΕΡΧΕΤΑΙ" εις γάμο, ενώ η γυναίκα "ΔΙΔΕΤΑΙ" εις γάμον (που ο
γάμος είναι ή τουλάχιστον θα έπρεπε να είναι, η πιο τέλεια σχέση, η μοναδική σχέση σε αυτό το επίπεδο μεταξύ ενός άνδρα και μιας γυναίκας…)
Με την ανωτέρω φράση ήθελα να τονίσω ότι η γυναίκα που είναι πιο
συνεσταλμένη από τη φύση της (τουλάχιστον θα έπρεπε να είναι… γιατί
ο φεμινισμός τα ισοπέδωσε όλα!!!) θα πρέπει να «δώσει» τον εαυτό της
όταν "έλθει" ο κατάλληλος άνδρας...
Η γυναίκα επειδή δίνεται στον άντρα πρέπει να κρατάει την ψυχή, το
σώμα, ολόκληρο το είναι της, γιατί αλλιώς αυτό το συνεχές δώσιμο σε
όποιον να’ ναι -δεξιά και αριστερά στις όποιες σχέσεις κάνει- ουσιαστικά
θα την οδηγήσει, κάποια στιγμή, να χάσει και την ψυχή της στο "δρόμο"
αυτό... φυσικά και για τον άνδρα ισχύει το ίδιο, αφού δεν πρέπει να "πηγαίνει" το κορμί του και την ψυχή του σε λάθος σχέσεις ή σε πολλές
σχέσεις γιατί θα τον φθείρουν.... Και τονίζω και την ψυχή γιατί εμείς οι
άνθρωποι είμαστε ψυχοσωματικές οντότητες. Δεν είμαστε μόνο ύλη.
Ο άνδρας περπατά
σε λάθος δρόμους...
Είναι σαν ο άνδρας
να περπατά σε λάθος
δρόμους, σε αδιεξόδους, άρα περπατά
άσκοπα... και αντίστοιχα για τη γυναίκα
είναι σα ν’ ανοίγει το
σπίτι της, το θησαυρό
της και να τον μοιράζεται με τον οποιοδήποτε.. Ουσιαστικά και
οι δύο όταν το κάνουν
αυτό είναι σαν να
σκορπούν δύο δώρα
που τους έχουν δοθεί
από το Θεό... Το ένα