ΜΑΡΚΟΥ ΑΥΡΗΛΙΟΥ(Τα εις Εαυτόν Η,ιη)
Ο, τι πεθαίνει δε χάνεται, αλλά μένει μέσα στη φύση.
'' `Εξω του κόσμου το αποθανόν ου πίπτει. ''
ΘΑΛΗΣ (Διογ.Λαερτ.Βιοι Φιλοσ.Ι,35)
Τίποτα δε διαφέρει ο θάνατος απ' τη ζωή.
'' Ουδέν έφη τον θάνατον διαφέρειν του ζην. ''
ΚΑΛΛΙΝΟΣ (Ανθολ.Στοβαίου ΝΑ,19)
Ο θάνατος τότε θα έλθει, όποτε οι Μοίρες ορίσουν.
'' Θάνατος τότ' έσσεται οπότε κεν δη Μοίραι επικλώσωσι. ''
ΟΜΗΡΟΣ (Ιλιάς,Π,672)
Ο ύπνος και ο θάνατος είναι δίδυμα αδέλφια.
'' Ύπνω και θανάτω διδυμάοσιν . ''
ΠΛΑΤΩΝΑΣ (Νόμοι,828D).
Η ένωση της ψυχής με το σώμα δεν είναι με κανένα τρόπο ανώτερη απ' το χωρισμό τους.
'' Κοινωνία γαρ ψυχή και σώματι διαλύσεως ουκ έστιν η κρείττον. ''
ΣΟΦΟΚΛΗΣ (Ανθολ.Στοβ.ΡΙΗ,12)
Όποιος απ' τους ανθρώπους φοβάται πολύ το θάνατο, γεννήθηκε μωρός. Η έννοια του θανάτου, ανήκει στη Μοίρα. `Οταν έλθει ο
καιρός, ακόμα και στ' ανάκτορα του Δία αν καταφύγεις, είναι αδύνατο να τον αποφύγεις.
'' `Οστις δε θνητών θάνατον ορρωδεί λίαν, μωρός πέφυκε· τη τύχη μέλει τάδε· όταν δ' ο καιρός του θανείν ελθών τύχη, ουδ' αν προς
αυλάς Ζηνός εκφύγει μολών. ''
ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ (Ηθικά,474D).
Πρέπει ν' ακολουθήσουμε την άποψη του Αναξαγόρα, εξ' αιτίας της οποίας αναφώνησε, όταν πέθανε το παιδί του: "`Ηξερα ότι
γέννησα θνητό".''
`Εξεστι γαρ την Αναξαγόρου διάθεσιν, αφ' ης επί τη τελευτή του παιδός ανεφώνησεν,"`Ηδειν θνητόν γεννήσας". ''
ΑΝΤΙΦΑΝΗΣ (Ανθολ.Στοβ.ΡΚΔ,27).
Πένθησε με μέτρο τους γνωστούς σου. Γιατί δεν έχουν πεθάνει, αλλά τον ίδιο δρόμο που όλοι αναγκαστικά θα περάσουμε, αυτοί
τον πήραν πρώτοι.
'' Πενθείν δε μετρίως τους προσήκοντας φίλους, ου γαρ τεθνάσιν, αλλά την αυτήν οδόν, ην πάσιν ελθείν έστ' αναγκαίως έχον,
προεληλύθασιν. ''
ΠΛΑΤΩΝΑΣ (Γοργίας,522Ε).
Το θάνατο κανένας δε πρέπει να φοβάται, εκτός αν είναι εντελώς ανόητος και δειλός. Την αδικία όμως πρέπει να φοβάται. Γιατί,
αν η ψυχή φτάσει στον `Αδη με το βάρος των χειροτέρων αδικημάτων, θα είναι γι' αυτήν η μεγαλύτερη απ' όλες τις συμφορές.
'' Αυτό μεν το αποθνήσκειν ουδείς φοβείται, όστις μη παντάπασιν αλόγιστός τε και άνανδρος εστί, το δε αδικείν φοβείται. πολλών
γαρ αδικημάτων γέμοντα την ψυχήν εις `Αιδου αφικέσθαι πάντων έσχατον κακών εστίν. ''
ΕΠΙΚΤΗΤΟΣ (Εγχειρίδιο,V).
Τους ανθρώπους ταράζουν όχι οι καταστάσεις που περνούν, αλλά οι ιδέες που έχουν γι' αυτές. Ο θάνατος δεν είναι κάτι φοβερό,
γιατί τότε θα ήταν και για το Σωκράτη. Το θάνατο τον κάνει φοβερό η ιδέα ότι είναι φοβερός.
'' Ταράσσει τους ανθρώπους ου τα πράγματα, αλλά τα περί των πραγμάτων δόγματα, οίον ο θάνατος ουδέν δεινόν, επεί Σωκράτη αν
εφαίνετο· αλλά το δόγμα το περί του θανάτου διότι δεινόν, εκείνο το δεινόν έστιν. ''
-20-