προορισμός των ωραίων καραβιών μας ) τα μάτια τους είν ’ οι κυματοθραύστες οι ώμοι τους είν ’ ο σηματοφόρος της χαράς οι μηροί τους σειρά αμφορείς στις προκυμαίες τα πόδια τους οι στοργικοί μας φάροι - οι νοσταλγοί τις ονομάζουν Κ α τ ε ρ ί ν α - είναι τα κύματά τους οι υπέροχες θωπείες οι Σειρήνες τους δεν μας γελούν μόνε μας δείχνουνε το δρόμο - φιλικές - προς τα λιμάνια : τις γυναίκες που αγαπούμε έχουνε οι γυναίκες π ’ αγαπούμε θεία την ουσία κι όταν σφιχτά στην αγκαλιά μας τις κρατούμε με τους θεούς κι εμείς γινόμαστ ’ όμοιοι στηνόμαστε ορθοί σαν άγριοι πύργοι τίποτε δεν είν ’ πια δυνατό να μας κλονίση με τα λευκά τους χέρια αυτές γύρω μας γαντζώνουν κι έρχονται όλοι οι λαοί
20