έναν – έναν στο στόμα Κι ύστερα σ ’ εμάς να γυρίσει και ν ’ αρχίσει τραγούδι . Πιο δυνατό απ ’ τις κραυγές των αιώνων Κι απ ’ τη φωτιά .
Ύμνος δοξαστικός για τις γυναίκες π ' αγαπούμε Νίκος Εγγονόπουλος
Είν ’ οι γυναίκες π ’ αγαπούμε σαν τα ρόδια έρχονται και μας βρίσκουνε τις νύχτες όταν βρέχη με τους μαστούς τους καταργούν τη μοναξιά μας μεσ ’ τα μαλλιά μας εισχωρούν βαθειά και τα κοσμούνε σα δάκρυα σαν ακρογιάλια φωτεινά σα ρόδια είν ’ οι γυναίκες π ’ αγαπούμε κύκνοι τα πάρκα τους ζουν μόνο μέσα στην καρδιά μας είν ’ τα φτερά τους τα φτερά αγγέλων τ ’ αγάλματά τους είναι το κορμί μας οι ωραίες δεντροστοιχίες είν ’ αυτές οι ίδιες ορθές στην άκρια των ελαφρών ποδιών τους μας πλησιάζουν κι είναι σαν μας φιλούν
17