Αρχαία Ελληνικά Β΄ Λυκείου : « Το άγνωστο κείμενο »
Κείμενο 5 ο
Ο Αριστοφάνης έπεισε τους Αθηναίους να εκστρατεύσουν προς βοήθεια του βασιλιά της Κύπρου Ευαγόρα , που πολεμούσε εναντίον των Περσών ( 390 π . Χ .). Ύστερα από την αποτυχία του εγχειρήματος , θανατώθηκε χωρίς δίκη και προτάθηκε η δήμευση της περιουσίας του . Ωστόσο , μετά την απογραφή της , κάποιοι τη θεώρησαν μικρή , κατηγορώντας τους συγγενείς του και κυρίως αυτόν που είχε πλέον την ευθύνη για τη διαχείρισή της , τον πατέρα του ομιλητή και πεθερό του Αριστοφάνη , για υπεξαίρεση μέρους της . Ο ομιλητής θα προσπαθήσει να υπερασπιστεί την τιμή της οικογένειας και κυρίως να τιμήσει τη μνήμη του πατέρα του , που είχε στο μεταξύ πεθάνει , και να αποδείξει ότι , όταν πέθανε ο Αριστοφάνης , η περιουσία του δεν ξεπερνούσε τα τέσσερα τάλαντα .
Ὑπέρ τῶν Ἀριστοφάνους χρημάτων
Πολλήν μοι ἀπορίαν παρέχει ὁ ἀγὼν οὑτοσί , ὦ ἄνδρες δικασταί , ὅταν ἐνθυμηθῶ ὅτι , ἄν ἐγὼ μὲν μὴ νῦν εὖ εἴπω , οὐ μόνον ἐγὼ ἀλλὰ καὶ ὁ πατὴρ δόξει ἄδικος εἶναι καὶ τῶν ὄντων ἁπάντων στερήσομαι . Ἀνάγκη οὖν , εἰ καὶ μὴ δεινὸς πρὸς ταῦτα πέφυκα , βοηθεῖν τῷ πατρὶ καὶ ἐμαυτῷ οὕτως ὅπως ἄν δύνωμαι . Τὴν μὲν οὖν παρασκευὴν καὶ τὴν προθυμίαν τῶν ἐχθρῶν ὁρᾶτε , καὶ οὐδὲν δεῖ περὶ τούτων λέγειν · τὴν δ ’ ἐμὴν ἀπειρίαν πάντες ἴσασιν , ὅσοι ἐμὲ γιγνώσκουσιν . Αἰτήσομαι οὖν ὑμᾶς δίκαια καὶ ῥάδια χαρίσασθαι , ἄνευ ὀργῆς καὶ ἡμῶν ἀκοῦσαι , ὥσπερ καὶ τῶν κατηγόρων . Ἀνάγκη γὰρ τὸν ἀπολογούμενον , κἄν ἐξ ἴσου ἀκροᾶσθαι , ἔλαττον ἔχειν . Οἱ μὲν γὰρ ἐκ πολλοῦ χρόνου ἐπιβουλεύοντες , αὐτοὶ ἄνευ κινδύνων ὄντες , τὴν κατηγορίαν ἐποιήσαντο , ἡμεῖς δὲ ἀγωνιζόμεθα μετὰ δέους καὶ διαβολῆς καὶ κινδύνου τοῦ μεγίστου . Εἰκὸς οὖν ὑμᾶς εὔνοιαν πλείω ἔχειν τοῖς ἀπολογουμένοις .
Λυσία , Ὑπέρ τῶν Ἀριστοφάνους χρημάτων , 1-3
18