Ανθρώπων Έργα
«Ελένη»…ψιθύρισε ασυναίσθητα.
Ήταν αυτό το όνομά της; Ποια ήταν αυτή η γυναίκα; Γιατί
είναι τόσο σημαντικό αυτό το ρολόι; Η νεαρή γυναίκα την
βοήθησε να σηκωθεί από το κρεβάτι κρατώντας το χέρι της
πάνω από την βαθιά ουλή. Ένιωσε έναν οξύ πόνο στο γόνατό
της. Να και κάτι νέο! Όταν στήθηκε πια όρθια μπορούσε
άνετα να νιώσει μερικές ενοχλήσεις διάσπαρτες σε όλο της
το σώμα.
Η γυναίκα της έδωσε το χέρι της για να την στηρίξει και
να την βοηθήσει να περπατήσει μέχρι την πόρτα. Ένιωσε
κουρασμένη. Ένα ασήκωτο βάρος ήρθε και φώλιασε στο
στήθος της. Φοβήθηκε για το τι υπάρχει πίσω από αυτή την
πόρτα. Στηρίχτηκε στο έπιπλο δίπλα της. Το ίδιο γερασμένο
χέρι φάνηκε στην θέση που έπρεπε να είναι το δικό της. Η
αφράτη γυναίκα άπλωσε το δικό της και έπιασε ένα εκρού
κουτί που υπήρχε πάνω στο έπιπλο μπροστά από τον
καθρέφτη.
«Μην ξεχάσουμε και το κουτί σου, κυρά-Ελένη! Τι λες τώρα
64 | Digital Art Magazine | www.musiccreationsradio.wix.com/ra-
Ανθρώπων Έργα
να φύγουμε;» το χέρι της τραβήχτηκε απαλά από την γυναίκα
και περάστηκε στο μπράτσο. Το ένιωσε να χάνεται ανάμεσα
στις δίπλες της. Ένιωσε ασφάλεια και αφέθηκε σε αυτό το
συναίσθημα, δυνατή να αντιμετωπίσει τα πάντα έξω από
αυτή την πόρτα.
Ένας λευκός διάδρομος εμφανίστηκε στο διάβα της.
Έσφιξε το χέρι της βυθίζοντάς το ακόμα περισσότερο στο
αφράτο μπράτσο. Τον διέσχισε με μικρά, διστακτικά βήματα
νιώθοντας την καρδιά της έτοιμη να σπάσει. Φοβήθηκε και
γύρισε να δει την λευκοφορεμένη γυναίκα.
«Κοντεύουμε, κυρά-Ελένη! Οι φίλοι σου σε περιμένουν για
το πρωινό σας. Μην ανησυχείς! Σε δυο λεπτά φτάνουμε.»
Ένιωσε τα λόγια βάλσαμο για την ψυχή της. Η καρδιά της
ηρέμησε λίγο ενώ τα χέρια της έτρεμαν λιγότερο. Άλλη μια
πόρτα ήταν τώρα μπροστά τους. Στάθηκαν λίγο καθώς η
λευκοφορεμένη γυναίκα έπιανε το πόμολο και την άνοιγε
ήρεμα. Η καρδιά της γυναίκας άρχισε να χτυπάει και πάλι
ξέφρενα. Ο φόβος την έκανε να στέκεται με δυσκολία.
www.musiccreationsradio.wix.com/radio | Digital Art Magazine | cP