ξένοιαστα, υπέροχα παιδικά χρόνια γεμάτα αγάπη,
όμορφες εμπειρίες και ατέλειωτες ώρες παιχνιδιού.
Είχα την τύχη να τη ζήσω σε εποχές ήσυχες,
απονήρευτες θα έλεγα, όταν νιώθαμε ασφαλείς
να την σεργιανίζουμε από την μια της άκρη μέχρι
την άλλη χωρίς να ανησυχούν οι γονείς μας και
χωρίς να φοβόμαστε εμείς. Εκεί τελείωσα το
5ο Δημοτικό Σχολείο, το οποίο στέκεται ακόμη
επιβλητικό όπως το γνώρισα και που είναι τόπος
προσκυνήματος για μένα – μια κολυμβήθρα του
Σιλωάμ (όπως εξ άλλου και όλα τα εκεί αγαπημένα
μου μέρη) που με αναβαπτίζει κάθε φορά που
επισκέπτομαι την πόλη που με μεγάλωσε. Κι είναι
αυτή η Βέροια, η δική μου γειτονιά και πόλη, που
επέλεξα για να φιλοξενήσει τις ζωές των ηρωίδων
του δεύτερου βιβλίου μου με τίτλο «Πάροδος
Μουσών Εννέα» που βρίσκεται υπό έκδοση.
Τα εφηβικά μου χρόνια ήταν αρκετά μοναχικά μιας
και οι συνεχείς μετακινήσεις των δασκάλων γονιών
μου (λόγω μεταθέσεων και αλλαγής κατοικίας)
με ανάγκασαν να αλλάξω τέσσερα γυμνάσια/
λύκεια με αποτέλεσμα να χάνω τις φιλίες μου
πάνω που τις στέριωνα. Είχα όμως πάντα τα βιβλία
μου να με συντροφεύουν στον ελεύθερο χρόνο
μου - το διάβασμα ήταν και είναι μια από τις
μεγαλύτερες απολαύσεις μου από την πολύ μικρή
ηλικία των τριών χρόνων, όταν για πρώτη φορά
έβαλα γράμματα στη σειρά και σχημάτισα λέξεις.
- Λατρεύετε την ελληνική γλώσσα και
τον προφορικό και γραπτό λόγο. Ωστόσο
ακολουθήσατε την Ιατρική. Ποιος ήταν ο
παράγοντας που έπαιξε καθοριστικό ρόλο
ώστε να πάρετε την απόφαση αυτή;
- Το δίλημμα μεταξύ Φιλολογίας και Ιατρικής ήταν
πραγματικά πολύ μεγάλο όσο κι αν είναι τόσο
διαφορετικές αυτές οι δυο επιστήμες. Η Φιλολογία
αναμενόμενη επιλογή δεδομένης της πραγματικά
μεγάλης μου αγάπης για την Ελληνική γλώσσα.
Ωστόσο η Ιατρική έχει το στοιχείο της προσφοράς
στον Άνθρωπο σε μια δύσκολη στιγμή της ζωής
του (κάτι το οποίο με γοήτευε και συνέχισε να
88 | Ανθρώπων Έργα | Τεύχος 4 | Μάιος 2014
Μάιος 2014 | Τεύχος 4 | Ανθρώπων Έργα | 89