είναι ένα απλό μπανιστήρι. Όταν είσαι ο εαυτός
σου μπορείς να κλέψεις την καρδιά από το πιο
όμορφο κορίτσι της γειτονιάς ακόμα και αν αυτή
είναι στην κόλαση ή στον παράδεισο. Στο βιβλίο
κάτι τέτοιο συμβαίνει.
Η ζωή όμως σίγουρα προσφέρει πιο ενδιαφέρουσες
επιλογές.
“Ο φόνος μιας μύγας, η γνωριμία με την
γραφή του Φίλιππου...”
- Πολύ βαρεμάρα έχει πέσει στον ήρωα, στην
αρχή. Μου θύμισε όταν σε πρωτογνώρισα
στη γραφή στο διαδίκτυο, όπου έγραφες για
μια μύγα στο κεφάλι κάποιου, αν θυμάμαι
καλά..
- Δε θα χαρακτήριζα ως βαρεμάρα το σάστισμα
του Ιάσονα. Σιχαίνομαι την βαρεμάρα και ποτέ δε
παραπονιέμαι πως βαριέμαι γιατί πάντα προσπαθώ
να βρω τρόπους για να μη μου συμβεί αυτό.
Καλά θυμάσαι την ιστορία. Ήταν ο φόνος μιας μύγας.
Ήθελα να παίξω λίγο με τη φράση «βαράω μύγες».
Ότι ακόμα και αν κανείς βαρεθεί τόσο πολύ στη ζωή
του, σε σημείο που να βαράει μύγες, ας προσπαθήσει
να το κάνει τουλάχιστον με στυλ. Με ένα τρόπο
που θα τον βγάλει από αυτή την κατάσταση.
Το να βαριέται κανείς είναι σα να λέει πως είναι πέρα
για πέρα κουτός. Οι περισσότεροι άνθρωποι λένε
46 | Ανθρώπων Έργα | Τεύχος 4 | Μάιος 2014
με ευκολία πως βαριούνται (λες και κάποιος άλλος
φταίει γι’ αυτό), ενώ την ίδια στιγμή δε δέχονται με
τίποτα πως είναι κουτοί που δεν κάνουν κάτι γι’ αυτό.
Αν ποτέ βαρεθώ να είσαι σίγουρη πως δε θα στο
πω. Για ένα και μόνο λόγο. Δε θα θέλω να κάνω
και άλλους να βαρεθούν. Μέχρι στιγμής δε το
έχω νιώσει το συναίσθημα. Μέσα από το λεξικό
ξέρω την ετυμολογία. Η βαρεμάρα είναι ο χρόνος
εκείνος που δεν έχεις όρεξη να ασχοληθείς με
το μέλλον, να αναπολήσεις το παρελθόν ή απλά
να κάτσεις και να απολαύσεις το παρόν. Μου
φαίνεται πολύ δύσκολο κάποιος να καταφέρει να
μη θέλει τίποτα από αυτά τα τρία. Βαρεμάρα δεν
έχω νιώσει ποτέ, οργή, φόβο, αγανάκτηση ναι.
- Είναι βαρετή και ανιαρή η ζωή των ανθρώπων,
κατά την άποψή σου;
- Δυστυχώς είναι. Όταν μπαίνουν τα πρέπει, οι
προθεσμίες και οι βλέψεις έτσι γίνεται η ζωή. Όταν
μπαίνουν πολλοί κανόνες τότε αναλώνεσαι με το
να τους μάθεις καλά και να ελίσσεσαι ανάμεσα
τους. Σχεδόν όλες τις φο