15+1 Bloggers γράφουν...
Θυμήθηκε πως το είχε μάθει από μια φίλη της
(πάει ένας χρόνος τώρα) όταν της είχε δώσει
εκεί ραντεβού. Δεν ήταν δύσκολο να το βρει.
Η γειτονιά τόσο διαφορετική από τις άλλες,
όλα τόσο μοναδικά γύρω που ήταν αδύνατο
να μη το εντοπίσει μέσα στο γραφικό δρομάκι.
Τα σκοινιά της μπουγάδας ένωναν τα
αντικριστά σπίτια. Στο ένα μπαλκόνι οι
γαρδένιες με τους λαδοτενεκέδες για γλάστρες.
Το σιδηρουργείο από κάτω είχε στην είσοδο
δυο μπλε πλαστικά βαρέλια με ελάσματα απ’
τον τόρνο. Η μωβ μπουκαμβίλια στο μπαλκόνι
διαγώνια γέμιζε με πέταλα το στενοσόκακο.
Αμέσως μετά το εργαστήρι που επιδιόρθωνε
έγχορδα και δίπλα η ταμπέλα “.Μ….Π..ΕΙΟΝ”.
Καταλάβαινες τι έγραφε από τα κοφίνια με τις
ομπρέλες.
Και στο βάθος του δρόμου, λίγο πριν τη στροφή,
το καφενεδάκι του κυρ Μιχάλη με την κληματαριά.
Μέσα όλα παραδοσιακά και παράξενα.
Το πάτωμα-σκακιέρα, στις γωνίες τα μεγάλα
τραπέ