Ανθρώπων Έργα
Ανθρώπων Έργα
ένα ηλιόλουστο πρωινό, μετά από τις πρώτες
κουραστικές ώρες στο χωράφι του πατέρα του, ο
Μανωλιός στάθηκε εκεί που τον είχε φανταστεί η
Ρηνιώ να στέκεται εντυπωσιασμένος όταν έπλαθε
το σχέδιό της. Άνθρωπος της γης ήξερε να εκτιμήσει
την ομορφιά της φύσης. Η ματιά του αυστηρή
εξέτασε το πιο μικρό φύλλο, στο κάθε δυνατό
κλαδάκι που έστεκε περήφανα ολόρθο μπροστά
του στοχεύοντας τον ουρανό. Ευχαριστημένος
από την ποιότητά τους κίνησε για το σπίτι, όπου
η μάνα του τον ανέμενε για το κολατσιό του.
Από κείνη την ημέρα και έπειτα, αυτή ήταν μια
ιεροτελεστία που ακολουθούσε κάθε πρωινό ο
Μανωλιός. Έτσι ο θαυμασμός έγινε συνήθεια και
η Ρηνιώ καθημερινός μάρτυρας αυτού μέσα από
τις κουρτίνες που έπεφταν πίσω από το παραθύρι.
ερχόταν. Η καρδιά του σφίχτηκε όταν είδε την δική
της στενοχώρια, καθώς έστεκε απογοητευμένη
δίπλα στα χρωματιστά ποτιστήρια εκείνο το
συννεφιασμένο πρωινό. Θαρετά και χωρίς να το
σκεφτεί την παρηγόρησε. «Δεν φταις εσύ! Έτσι
είναι η φύση. Ακολουθεί τον κύκλο ζωής όπως
και οι άνθρωποι.» Όταν σήκωσε τα μάτια της
και τον κοίταξε, η θλίψη της τον χτύπησε βαθιά
στην καρδιά του. «Τούτη η γυναίκα αγαπά την
γη όσο και γω», σκέφτηκε και λες και άλλαξε ο
κόσμος του όλος την θέλησε στο πλευρό του.
Η συνήθειά του έγινε αγάπη, λατρεία και τόλμη
και τα λόγια του βρήκαν την δύναμη να την
εντυπωσιάσουν προσφέροντάς της παρηγοριά.
«Εγώ θα σε βοηθήσω, να είναι χρωματιστά τα
ποτιστήρια σου και τον χειμώνα», της είπε και
αυτό έκανε.
Και ήρθε ο καιρός που ο ουρανός βάρυνε και τα
λουλούδια αδυνάτισαν. Τα κίτρινα φύλλα έγιναν
πιο πολλά και τα λουλούδια μαράθηκαν. Τότε
βγήκε η Ρηνιώ στο παραθύρι της, την ίδια ώρα
που ο Μανωλιός πέρναγε για την ανάσα ζωής που
έπαιρνε από την ομορφιά της φύσης. Γνώστης του
κύκλου της ζωής, είτε της ανθρώπινης είτε της
φύσης, εκείνος ήταν έτοιμος για τον μαρασμό που
174 | Ανθρώπων Έργα | Τεύχος 4 | Μάιος 2014
Από κείνη την ημέρα, αυτά τα ποτιστήρια δεν
έμειναν ούτε μια μέρα χωρίς ανθισμένα λουλούδια.
Το σπίτι, προίκα της Ρηνιώς στέγασε την αγάπη
τους μετά τον γάμο τους που δεν άργησε να γίνει
καθώς, έρωτας βαρύς χτύπησε τις καρδιές των δυο
νέων. Τους ένωσε ισχυρά και τίποτα δεν μπορούσε
να τους χωρίσει. Μέχρι που ο θάνατος χτύπησε
Μάιος 2014 | Τεύχος 4 | Ανθρώπων Έργα | 175