Απεικάσματα Σκέψης
Απεικάσματα Σκέψης
Ανθέ μου αγέννητε
Στων στερνών μου λογισμών τα χρόνια
μια ευχή που χρωστώ θα σου δώσω Παιδί μου:
Μην ευλογήσεις πόλεμο ποτέ σου
τίμα τον φτωχό και τον αγράμματο σεβάσου
το χέρι γίνε του τυφλού
χάρισε ταπεινά λίγη Ελπίδα
κι ελέησε κι εμένα σιωπηλά με της καρδιάς σου την
απλότητα
Αυτά σ’ εμπιστεύομαι καθώς θα φεύγω Γιέ μου
ένα δαφνόφυλλο και χούφτα από λιβάνι να
προσεύχεσαι
έζησα φτωχός, συγχώρα με
μα όταν το άδικο βιώνεις στη ψυχή
θα’ μαι στη σκιά το αναφιλητό σου να μοιράζομαι
Τούτα σου προικεύω όσο θα γερνάω Κόρη μου
παρακαλώ, μη μου θυμώσεις
καμπούρα έκανα να προσκυνώ
όμως εσύ μην γονατίσεις σε άνθρωπο ποτέ σου
116 | Ανθρώπων Έργα | Τεύχος 4 | Μάιος 2014
Μάιος 2014 | Τεύχος 4 | Ανθρώπων Έργα | 117