Φίλιππος Γαλιάσος
Μεταμεσονύχτιες σκέψεις
Βγήκα έξω στη βεράντα για το
συνηθισμένο βραδινό τσιγάρο μου.
Είχα φέρει μαζί μου ένα κουτάκι
μπύρα και το έβαλα να καθίσει
στο τραπέζι πριν καθίσω εγώ. Οι
κυρίες πάντοτε προηγούνται και η
μπύρα δε θα μπορούσε να αποτελεί
εξαίρεση. Στρίμωξα το δάκτυλο
μου στην “ένας θεός ξέρει γιατί
την κάνουν τόσο μικρή” μεταλλική
προεξοχή του ανοίγματος της και με έναν τσαχπίνικο ελιγμό
την έκανα να βγάλει την πρώτη της ανάσα.
που με σήκωναν και με στροβίλιζαν και με έπαιζαν στις παλάμες
τους.
Καθώς ρουφούσα την μπύρα μου ένιωσα ως ένας άνθρωπος
τυχερός που μπορούσα ακόμα να περνώ τέτοιες μαγικές νύχτες
παρέα με όμορφες κυρίες. Σκέφτηκα πως έχω περάσει διάφορες
πόρτες στη ζωή, άλλες μεγάλες, άλλες μικρές και άλλες που
με έκαναν να ρουφάω την κοιλιά μαζί με τα παϊδάκια μου
για να μπορέσω να περάσω. Κάποιες από αυτές τις πόρτες
ξεχνούσα να της κλείσω πίσω μου. Παρότι εγώ προχωρούσα
προς άλλες πόρτες εκείνες έμεναν αγέρωχα ανοιχτές πίσω
μου. Και υπήρχαν μέρες που σήκωναν τους ανέμους και τους
έμπαζαν μέσα σε εκείνο το χωροχρόνο που εγώ ανοιγόκλεινα
πόρτες σπρώχοντας τον εαυτό μου προς το μέλλον, ανέμους
Τι τα θες όμως, οι νύχτες σε τούτη τη βεράντα πάντα ήταν
νύχτες παράξενες, με συλλογισμούς παράξενους και με εκείνα
τα ενοχλητικά φώτα να φεύγουν πάνω σε άχαρους στύλους,
στερώντας μου λίγη από τη λάμψη της αστερόσκονης που
κυμάτιζε τη φωτεινότητα της στον ουρανό. Ήταν τόσο
παράξενες που έπρεπε συνέχεια να σκέφτομαι κάτι για να
μου αποσπάσει την προσοχή. Ακόμα και το άνοιγμα μιας
μπύρας που την έβαλα να καθίσει πρώτη στο τραπέζι.
428
Ανθρώπων Έργα | Τεύχος 7 | Ιούνιος 2015
Ο κανόνας είναι ένας και είναι βασικός. Για κάθε πόρτα που
ανοίγει κανείς πρέπει πρώτα να θυμάται να κλείσει μια πίσω
του. Μόνο έτσι δεν δημιουργείται ρεύμα. Αν ήταν σοφό το
να ξεχνάς μια πόρτα ανοικτή για κάθε μια που ανοίγεις τότε
δεν θα θα υπήρχαν πόρτες καν. Σύμφωνα βέβαια με μια άλλη
θεώρηση πραγμάτων που μου ήρθε την ώρα που ρουφούσα
την μπύρα μου, αν τα πολλά ανοίγματα ήταν προσόν τότε οι
μπύρες θα είχαν πέντε με έξι άβολες τάπες για να τις ανοίξεις
όλες και να δεις μετά το από που θέλεις να ρουφήξεις.
Η μπύρα έχει μια πόρτα, η ζωή δύο και όλοι εμείς πολλές.
Βασικά όλες τους θέλουν ικανότητα για το άνοιγμα τους, ειδικά
Ιούνιος 2015 | Τεύχος 7 | Ανθρώπων Έργα
429