Ανθρώπων Έργα Ιούνιος 2015 | Page 392

Ανθρώπων Έργα Στράτος και η φωνή του σκόνταψε πάνω στην πόρτα του ασανσέρ που έκλεινε. Έπιασε τα κλειδιά του αυτοκινήτου και τα έριξε βιαστικά στην τσέπη του. *** Όταν έμεινε μόνος του τον κατέλαβε μια έντονη επιθυμία ν’ αγγίξει το νέο του απόκτημα. Ήπιε βιαστικά το υπόλοιπο ουίσκι και βγήκε έξω απ’ το ξενοδοχείο. Κατευθύνθηκε στο αυτοκίνητο, το ξεκλείδωσε, μπήκε μέσα και κάθισε. Ακούμπησε αναπαυτικά το κεφάλι του στο κάθισμα και εξέπνευσε μια μεγάλη ποσότητα αέρα. Για άλλη μια φορά αισθάνθηκε πολύ τυχερός εκείνο το βράδυ. Σκέφτηκε να πάει μια βόλτα και να ξαναγυρίσει. Άλλαξε γνώμη. Καλύτερο ήταν να περιμένει την Τζίνα. Γύρισε στο μπαρ του ξενοδοχείου. Κάθισε και παράγγειλε ένα ποτό. Σκέφτηκε την Τζίνα. Όλα σ’ εκείνη τα όφειλε. Δική της ιδέα ήταν ακόμη και το να πάνε να πιούν ποτό στο συγκεκριμένο ξενοδοχείο αντί του μπαρ που συνήθιζε εκείνος. Μετά σκέφτηκε ότι αναμφίβολα υπάρχουν τόσο εκκεντρικοί πλούσιοι που μοιράζουν αυτοκίνητα για μια γυναίκα! Θα μπορούσε να βρει συντροφιά με πολύ λιγότερα απ΄το να δωρίσει ένα ακριβό αυτοκίνητο. Αυτό ακριβώς αποδεικνύει πόσο γοητευτική ήταν η νέα του σύντροφος. Γιατί ήταν ωραία γυναίκα η Τζίνα. Αντικειμενικά ωραία. Και αυτή η έμφυτη 392 Ανθρώπων Έργα | Τεύχος 7 | Ιούνιος 2015 Ανθρώπων Έργα συστολή της την έκανε ακαταμάχητη. Αναλογιζόμενος το βραχύ ερωτικό του παρελθόν συνειδητοποίησε ότι ποτέ άλλοτε δεν είχε σχετιστεί με μια τόσο όμορφη και γοητευτική γυναίκα. Πέρα απ’ αυτό όμως ήταν και καλός χα