-Ξεκίνησες τη σελίδα για το βιβλίο, την Ηλεκτρονική Λέσχη.
Πως έγινε αυτό; αγαπούσες το βιβλίο, διάβαζες;
-Αγαπούσα πάντα το βιβλίο. Διαβάζω από μικρή ηλικία,
ταξιδεύω με το διάβασμα και θεωρώ ότι εκείνος που διαβάζει
είναι και ο σκεπτόμενος ορθά άνθρωπος. Διαβάζω τα βιβλία
που επιλέγω αργά ώστε να τα μελετώ ταυτόχρονα, δίνοντας
έτσι στον εκάστοτε συγγραφέα να μου παραδώσει τα κρυφά
μηνύματα που θέλει να δώσει. Γιατί κάθε βιβλίο έχει να δώσει.
Η ομάδα δημιουργήθηκε με την φίλη μου Ιωάννα Πορτοκάλη
γιατί ο χρόνος μας είχε πια περιοριστεί με τις υποχρεώσεις
μας. Μας άρεσε να συναντιόμαστε και να ψάχνουμε για
βιβλία. Ύστερα τα συζητούσαμε και ήταν μια όμορφη συνήθεια.
Ανάμεσα στην αναζήτηση μας αυτή είχαμε ξεχωρίσει πολλούς
συγγραφείς-αφανείς ήρωες- Ελληνικής λογοτεχνίας που δεν
άνηκαν σε μεγάλους εκδοτικούς οίκους. Δηλαδή σε αυτούς
που συναντάς σε κάθε βιτρίνα βιβλιοπωλείου. Αυτός ήταν
και ο αρχικός μου σκοπός. Να γνωρίσει ο πολύς ο κόσμος
αυτές τις απίστευτες πένες. Μια τέτοια πένα είναι και του
Χρήστου Φασούλα. Την εποχή εκείνη είχε πέσει στα χέρια
μου το βιβλίο του ‘’Ο εραστής της αβύσσου’’ και νομίζω ότι
ήταν και το πρώτο βιβλίο που ανέβασα.
-Ναι, θεωρώ ότι πολλοί
βοηθήθηκαν από αυτή την
ομάδα. Τους ευχαριστώ που
τότε με εμπιστεύθηκαν εμένα
και την Ιωάννα. Νομίζω ότι
τελικά η λέσχη έκανε τη δουλειά
για την οποία δημιουργήθηκε.
Το πρώτο μου βιβλίο. Είναι
μια ιστορία κοινωνική. Το είχα
γράψει και το είχα στο συρτάρι.
Και πάλι η φίλη μου Ιωάννα
πήρε την πρωτοβουλία να με
‘’μπριζάρει’’ να το προχωρήσω
προς έκδοση. Έτσι το έστειλα
στην κα Στυλιανού Μαρία στις εκδόσεις Αναζητήσεις. Το
ταξίδι του ξεκίνησε πριν ακόμα το καταλάβω. Δεν περίμενα
ότι αυτά που έγραφα θα αποκτούσαν αξία κάποτε.
“Οι φίλοι...”
“Το ξεκίνημα της Κατερίνας”
-Πως σε αντιμετώπισαν οι φίλοι. Είτε εκείνοι που βοήθησες,
είτε όχι. Οι κολλητοί και οι μη κολλητοί.
-Στη σ