Ανθρώπων Έργα Ιούνιος 2015 | Page 310

Ανθρώπων Έργα εγώ ποτέ δεν απέκτησα! «Τα έμαθες;; Η Γιολάντα, το κοντό κοριτσάκι που είχαμε στο Δημοτικό με τα σγουρά μαλλιά και τα γυαλιά, έγινε φωτογράφος!! Το τρελό νέο είναι πως εργάζεται στη Νέα Υόρκη με τα καλύτερα μοντέλα!!». Τι υπέροχα νέα. Σαν σωστός και καλός άνθρωπος θα έπρεπε να χαίρομαι ή το λιγότερο, να αδιαφορώ. Όμως η πρώτη μου σκέψη ήταν πικρόχολη. Δεν της άξιζε! Μα ποια είμαι εγώ για να την κρίνω; Βερονίκη Πετροπούλου, ετών 29. Αυτό δηλώνω τα τελευταία 6 χρόνια. Ταυτότητα ποτέ δε μου ζητήθηκε. Μα πέρα από την ηλικία μου, ποια είμαι πραγματικά; Μια γυναίκα που ονειρεύεται. Μέσα στα σενάρια του μυαλού μου όλα είναι υπέροχα στημένα. Δεν είναι ονειρικά όπως τα παραμύθια. Έχουν πόνο, λύπη, χαμό. Όμως είναι φτιαγμένα έτσι όπως εγώ θέλω. Η ζωή που ποτέ δεν έζησα. Ίσως γιατί η φαντασία μου είχε περισσότερα χρώματα απ’ την πραγματικότητα μου… Σεπτέμβριος 2012 Ημερολόγιο μου, σε ξέχασα. Ξέχασα κι εμένα. Είναι άσχημο να βουλιάζεις στην ανυπαρξία, στην ακινησία, στην αβεβαιότητα. Άλφα στερητικό. Δηλώνει έλλειψη, απουσία, στέρηση. Λείπει η ζωντάνια απ’ την ψυχή και το σώμα μου. Ήταν φυσικό 310 Ανθρώπων Έργα | Τεύχος 7 | Ιούνιος 2015 Ανθρώπων Έργα επακόλουθο με τον τρόπο που επέλεξα να πορευτώ στη ζωή που μου χάρισε ο Θεός. Μου την χάρισαν απλόχερα κι εγώ την έκανα κουβάρι και την πέταξα. Επιλογές! Αυτό θα μου έλεγε ο καθένας. Είχα επιλογές. Είχα; Όχι πάντα. Δεν περνούσαν όλα απ’ το χέρι μου. Είχα ένα ταλέντο, στη συγγραφή μυθιστορημάτων, όμως ποτέ δεν κατάφερα να το αναπτύξω. Οι γονείς μου απεβίωσαν και έμεινα μόνη στο πατρικό μου να κοιτάω τους τέσσερις τοίχους. Οι αδελφές μου είχαν τις ζωές τους κι εγώ ποτέ δεν θα γινόμουν βάρος σε άλλον άνθρωπο. Η περηφάνια ήταν πάντα ένα από τα δυνατά χαρακτηριστικά μου. Όσο περνούσαν τα χρόνια, άλλαζα. Δεν ήμουν πια το χαριτωμένο, μικρό κοριτσάκι που όλοι συμπαθούσαν. Όσοι με ήξεραν πραγματικά, έβλεπαν το μίσος που έκαιγε πίσω απ’ τα μάτια μου. Αρκετά! Κατέστρεφα τον εαυτό μου με πλήρη επίγνωση γιατί όπως πάντα έλεγα, μου άρεσε να ονειρεύομαι. Τα όνειρα μου ήταν καλύτερα απ’ την πραγματικότητα τους. Την πραγματικότητα που οι Ιούνιος 2015 | Τεύχος 7 | Ανθρώπων Έργα 311