εκφράζει όλη τη φύση πάνω σου.
Ναι, απουσιάζει η μέση.
Μηδέν “τα πάντα“
κι όλα “το τίποτα“.
Κι έπειτα;
Έπειτα όλα τα χώματα μυρίζουν τη σκέψη σου
μυρίζουν τις αποχρώσεις σου
μυρίζουν φραγμένες αρτηρίες.
Και πως να μπεί άλλο
αίσθημα μες στην καρδια μου;
Βασιλική Μελισσουργού
“Φραγμένες αρτηρίες”
Και όντας ερωτευμένη· στο έρωτα μαζί σου σε αγγίζω έως
“τα πάντα “ και σε δέχομαι ίσαμε “τίποτα”.
Στάθηκαν τα γόνατα στο χώμα κι εκεί
μπροστά σου μπορώ να αφήνω τις ρίζες μου. Για πάντα, σε
κάθε ελευθερία, σε κάθε δέσμευση εσύ θα είσαι ο κορμός
που θα ζωντανεύει τους χτύπους για να νιώθω.
Είναι πληγή η απουσία σου
που επίμονα
196
Ανθρώπων Έργα | Τεύχος 7 | Ιούνιος 2015
Ιούνιος 2015 | Τεύχος 7 | Ανθρώπων Έργα
197