Απεικάσματα Σκέψης
Απεικάσματα Σκέψης
Τελείωσε...
Ο κόσμος γκρίζωσε.
Δεν θα ξημερώσει άλλη μέρα
στον κόσμο που τόσο αγαπώ.
Η ψυχή μου περιπλανιέται
στα στενά σοκάκια της θλίψης.
Στα παλιατζίδικα γυρεύει ρούχα να ντυθεί.
Η καρδιά βαριά αγκομαχάει στο ξεγέλασμα της.
Ερημιά στους δρόμους...
Ο κόσμος άδειασε...
Κι ένα ολόγιομο φεγγάρι φωτίζει τον ίσκιο μου
που ψάχνει σιωπηλά στην παγωμένη νύχτα
τα ψεύτικα τοπία της επιστροφής.
Άννα Γεωργαλή
122
Ανθρώπων Έργα | Τεύχος 7 | Ιούνιος 2015
Ιούνιος 2015 | Τεύχος 7 | Ανθρώπων Έργα
123