υποβοηθούμενης από την αγγλική αντικατασκοπεία, των
ηρώων και των δωσίλογων, των αθώων θυμάτων εξαιτίας
της ‘απαγορευμένης’ καταγωγής τους, των μισών και
των παθών, των προκαταλήψεων, των μεγάλων ερώτων
που μπορούν και αντιστέκονται στον χρόνο και τους
νόμους της Φύσης, της επικοινωνίας με αδικοχαμένους
αγαπημένους νεκρούς, της απόδοσης δικαιοσύνης, έστω
και καθυστερημένα, και των ανέφικτων – σύμφωνα με
την λογική – ταξιδιών στο χρόνο και της αναβίωσης
γεγονότων και καταστάσεων που έχουν υπάρξει, έχουν
τελεστεί, αλλά δεν έχουν χαθεί.
Ένα αριστουργηματικό βιβλίο που, παρά το
μεταφυσικό κλίμα του - δεν είναι συνηθισμένο άλλωστε
να βλέπεις και να συνομιλείς με φαντάσματα, ή να
ταξιδεύεις στο παρελθόν και να το ζεις εκ νέου με μέσο
μια κεχριμπαρένια μπάλα–καταφέρνει να αποδώσει
ολοζώντανα το ταραγμένο κλίμα της εποχής του Β’
Παγκοσμίου πολέμου, την οδύνη και την αγωνία των
νέων που δεν πρόλαβαν να ζήσουν όλη τη ζωή τους και να
γευτούν τους καρπούς της, την προδοσία από ανθρώπους
που το κακό τους περισσεύει και η αγάπη δεν τους έχει
γλυκάνει την ψυχή και, κυρίως, την αναπόδεικτη αλήθεια
ότι οι ψυχές ζουν αιώνια και κάποτε, ίσως βρίσκουν
τον τρόπο να επικοινωνήσουν με τα αγαπημένα τους
πρόσωπα που άφησαν πίσω. Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια
στην αγαπημένη συγγραφέα για το εξαιρετικό, γεμάτο
συναισθήματα και εικόνες, βιβλίο της το οποίο και σας
56 | Ανθρώπων Έργα | Τεύχος 6 | Απρίλιος 2015
προτείνω ανεπιφύλακτα Φίλοι μου!
Υπόθεση Οπισθόφυλλου:
«Ένα ξεχασμένο ημερολόγιο και ο Χρόνος.
Ένα παιδί, ο Μιχελής, που καταφέρνει να σώσει το έργο
της αντικατασκοπείας.
Ένας Άγγλος αξιωματικός που σκοτώνεται, όμως
εξακολουθεί να είναι παρών. Η Δήμητρα που έχει
εμπλακεί με πάθος και ζητά να λύσει το αίνιγμα.
Η υπερφυσική δύναμη μιας κεχριμπαρένιας μπάλας θα
τη βοηθήσει να μπει στα μυστικά του χρόνου.
Θα τη φέρει στην ίδια παράλληλο με τα γεγονότα εκείνα
και, λειτουργώντας σαν μια άγνωστη τεχνολογία, θα την
οδηγήσει στους ίδιους δρόμους, στα ίδια περιστατικά
που θα διαδραματιστούν μπρος στα έκπληκτα μάτια
της, έτσι ακατέργαστα όπως τα γέννησε ο χρόνος, η
ματωμένη εκείνη ώρα.
Γιατί ό,τι έχει υπάρξει, υπάρχει στον χρόνο.
Ο τόπος συμμετέχει ενεργά στο μυθιστόρημα με όλη
την άγνωστη δύναμή του.
Και η ηρωίδα χρησιμοποιεί το μαγικό στοιχείο που
κρύβει για να βρει το νόημα μιας άλλης αλήθειας, μιας
άλλης δικαιοσύνης.
Γιατί η γνώση είναι δύναμη.»
Απρίλιος 2015 | Τεύχος 6 | Ανθρώπων Έργα | 57