Αιθέρια παράθυρα της ψυχής και του νου- 3ος διαγωνισμός Αιθέρια παράθυρα-3ο τεύχος | Page 85

Ρέμα Πικροδάφνη
9. 1o βραβείο: Τα φτερά,
Αικατερίνη Σιδηροπούλου,6ο Γυμν. Πετρούπολης
Η Ειρήνη διαισθάνθηκε ότι ήταν πρωί ή ίσως και μεσημέρι κρίνοντας
από το εκτυφλωτικό φώς του ήλιου που πάλευε να διεισδύσει στο
εσωτερικό των καλά σφαλισμένων της ματιών. Παρά την έντονη
παρόρμηση που ένιωθε να ανοίξει τα μάτια της προκειμένου να
συνειδητοποιήσει πού ακριβώς βρισκόταν έκρινε πως αυτό θα της
ήταν πολύ δύσκολο δεδομένης της έντονης ακτινοβολίας του ήλιου
και συνεπώς αρκέστηκε στο να ψηλαφίσει με τα χέρια της το χώρο που
την περιέβαλλε. Τότε, αγγίζοντας με τις ζεστές από τον ήλιο παλάμες
της το εξίσου καυτό τσιμέντο της ασφάλτου θυμήθηκε τα πάντα.
Θυμήθηκε τα απαίσια λόγια των συμμαθητών της, τα βίαια
σπρωξίματα, τα αλαζονικά χαμόγελα και τα γυαλιστερά από τη
μνησικακία τους μάτια. Μα πάνω απ’ όλα θυμήθηκε τι ήταν αυτό που
πυροδότησε όλο αυτό το μίσος απέναντί της. Αν και φαίνεται περίεργο,
η Ειρήνη ήταν θύμα εκφοβισμού των συμμαθητών της, επειδή έμοιαζε
με νεράιδα. Το ερώτημα βέβαια είναι πως θα μπορούσε άραγε να
προκαλέσει τόσο έντονες αντιδράσεις η ομοιότητα ενός μικρού
κοριτσιού με έναν πολύ αγαπητό και συνηθισμένο χαρακτήρα ενός
παιδικού παραμυθιού. Παρ’ όλο που είναι πραγματικά ανεξήγητο το
πώς μπορούσε να αποτελεί η Ειρήνη αντικείμενο κακομεταχείρισης
85