Αιθέρια παράθυρα της ψυχής και του νου- 3ος διαγωνισμός Αιθέρια παράθυρα-3ο τεύχος | Page 65

41. 1ο βραβείο: Όσο είσαι δίπλα μου,
Οδυσσέας Παπαδόπουλος, 6ο ΓΕΛ Αιγάλεω
4 Μαΐου 1878, 5:42 π.μ., San polo Βενετία
Μόλις είχε αρχίσει να βγαίνει ο ήλιος και η ανακούφιση πλημμύρισε
όλο το κορμί της. Όλο το βράδυ δεν σταμάτησε να ουρλιάζει από τον
πόνο. Η Μαία που ήταν εκεί, είχε δοκιμάσει τα πάντα αλλά δεν τα
κατάφερνε με τίποτα! Ο Λεονάρντο ήταν δίπλα της και της κράταγε το
χέρι σφιχτά και της έλεγε πόσο πολύ την αγαπάει και πως μπορεί να
τα καταφέρει. Λίγα λεπτά αργότερα ένα κλάμα μωρού ακούστηκε στο
δωμάτιο μέσα από τις κραυγές της μητέρας του!
Ήταν ένα πανέμορφο κοριτσάκι με καστανά σκούρα μαλλιά και
κατακόκκινα χείλη. Ο καρπός του έρωτα τους βρισκότανε εκεί,
περιμένοντας την στιγμή να βρεθεί στην αγκαλιά τους!
Δεν μπορούσαν να το πιστέψουν! Ένιωθαν πιο γαλήνιοι από ποτέ.
Ήταν σίγουρα το μεγαλύτερο δώρο που τους είχε χαρίσει ο θεός.
Κοιταχτήκανε με δάκρυα χαράς και αγκαλιαστήκανε σφιχτά.
Την επόμενη ημέρα η Σιλβάνα δεν φαινότανε καθόλου καλά. Δεν
μπορούσε ούτε να ανοίξει τα μάτια της. Το μωρό έκλαιγε συνεχώς, ο
Λεονάρντο δεν ήξερε τι να κάνει ήταν σε απόγνωση. Ανήμπορος να
καλέσει το γιατρό, λόγω της οικονομικής του κατάστασης, φωνάζει τον
κληρικό του χωριού να προσευχηθεί για εκείνη. Βγαίνοντας από το
δωμάτιο ο πάστορ ανακοινώνει στον Λεονάρντο πως πρέπει να αφήσει
την γυναίκα του να αποβιώσει ήρεμη. Εκείνος ξέσπασε σε κλάματα,
και για μια στιγμή μίσησε το παιδί του αλλά το μετάνιωσε κατευθείαν.
Ο πάστορ του είπε να σταθεί δυνατός και πως πρέπει να δώσει τα
δυνατά του για να μεγαλώσει την κόρη του. Και έτσι έκανε. Πήρε το
μωρό από το δωμάτιο, φίλησε για τελευταία φορά την γυναίκα του και
την έσφιξε δυνατά στην αγκαλιά του! Χωρίς να ξέρει πώς να φροντίσει
αυτό το μωρό και τι να κάνει χωρίς τη γυναίκα του, αφήνει τα δάκρυα
να κυλούν ήρεμα στο πρόσωπο του… Ήταν σε πλήρη απόγνωση.
Μέσα στο βράδυ ακούστηκε μια σιωπηλή κραυγή από το δωμάτιο της
γυναίκας του. Είχε φύγει από το κορμί της, αλλά ένιωθε το πνεύμα
της δίπλα του να του δίνει κουράγιο.
Τα χρόνια πέρασαν, ο Λεονάρντο μεγάλωσε την κόρη του με πολύ
δυσκολία αλλά την αγαπούσε όσο τίποτε άλλο στον κόσμο. Η κόρη του
ήταν τόσο πανέμορφη όσο και η μητέρα της για αυτό αποφάσισε να
της δώσει το όνομα της. Σιλβάνα. Η μικρή Σιλβάνα λοιπόν που ζούσε
με τον φτωχό πατέρα της, έμαθε να φροντίζει τον εαυτό της και πάντα
ήθελε να είναι ανεξάρτητη. Φρόντιζε να βοηθάει με τις δουλειές του
65