Αιθέρια παράθυρα της ψυχής και του νου- 3ος διαγωνισμός Αιθέρια παράθυρα-3ο τεύχος | Page 18

μια τελευταία συμβουλή,
τα λόγια μου μην τα ξεχνάς.
Σε αυτά να τρέχει ο λογισμός σου,
αυτά μες στο νου σου κράτα,
γιατί εγώ βαστάω τον εγωισμό σου,
με δύναμη που δεν είχα μήτε στα πρώτα νιάτα.
Θυμήσου δηλαδή…
Είμαι ο χειρότερός σου εφιάλτης.
Αλλά και ο καλύτερός σου εξομολογητής.
Είμαι εσύ.
4. 1ο βραβείο: Ψευδαισθήσεις,
Παναγιώτα Καλογεράκου, 4ο ΓΕΛ Πετρούπολης
Με πνίγει πλέον η θάλασσα των ανθρώπων
Άπατα νερά η μοναξιά ανάμεσά τους
Βδέλλες που κολλούν στα χέρια σου
Η υπόκοφη βουή τους. Να κολυμπήσεις πώς;
Σαν λυγάει ο χρόνος βυθίζεσαι Στην πλάνη τους.
Λες πως μπορείς να τους κρατήσεις Γελάστηκες.
Οι άνθρωποι ποτέ αιχμάλωτοι
Δεν έγιναν ακούσια
Μήτε υπέγραψαν σε συνθήκη την ψυχή τους.
Έρχονται και φεύγουν Πότε οι ίδιοι
Και πότε Το παλαιό καθρέπτισμά τους
Τους χάνεις μέσα στο χρόνο.
Η κραυγή της μοναξιάς Κάνει αντίλαλο.
Ψευδαισθήσεις οι άνοιξες που μέτραγες.
Τώρα μπαρκάρουν οι απώλειες
Και βάζουν πλώρη για τη λήθη.
Σε σμήνη πετούν πάνω απ’ το δάκρυ σου.
χτίζουν τις φωλιές τους στις γωνίες της ψυχής σου
και στριμώχνονται σ’ ένα χνώτο το χειμώνα.
Είναι σμίλευμα του χρόνου η απουσία
Σε χαράζουν οι σκιές
Που απομένουν.
Αλλά τι ξέρει ο χρόνος από πληγές;
Πάντα εξανέμιζε μόνο τη δυσοσμία τους
και τη βάφτιζε απωθημένο.
18