Αιθέρια παράθυρα της ψυχής και του νου- 3ος διαγωνισμός Αιθέρια παράθυρα-3ο τεύχος | Page 179

Στα γεμάτα από ψάρια νερά και την πυκνή βλάστηση του Αμαζονίου . Μέχρι τα τοπία που το άσπρο κυριεύει στους πόλους της Γης . Βλέπαμε , μόνο βλέπαμε , γιατί τα λόγια δεν μπορούσαν να τα περιγράψουν . Δεν σκεφτόμασταν . Όλα άρχισαν να μαυρίζουν . Η θάλασσα χάθηκε . Όλοι χάθηκαν . Και έμεινα μόνη μου . Δεν προσπάθησα να βρω διέξοδο . Ήμουν χαρούμενη . Όλα όσα είχα ευχηθεί να δω , τα είχα δει . Άγγιξα την καρδιά μου Δεν χτύπαγε πλέον . Είχα φύγει και περιπλανιόμουν μακριά από όλους και από όλα . Ήμουν ευτυχισμένη !
179
56 . Τόλμησαν , Φυλακτού Μαρία , Σ . Αυγουλέα Λιναρδάτου
Τόλμησαν , εκείνοι που τρέμουν στα μάτια του κόσμου Ναι , εκείνοι που πρότυπα για πολλούς έγιναν Αυτοί που η εξουσία τους καθοδηγεί και κουβέντα από άλλους δεν ακούν . Τόλμησαν , μέσα από το ίδιο μου το σπίτι να με πάρουν Από το όνειρό μου , που εγώ έχτισα με κόπο , ιδρώτα Και με οδήγησαν στον εφιάλτη μου , όπου δυστυχώς μόνη δεν ήμουν Οι σκέψεις , οι δικές μου σκέψεις μπορούν να με τρελάνουν Δεν με αφήνουν ποτέ μόνη , ποτέ . Τόλμησαν στο πιο υγρό κελί να με βάλουν Στην απομόνωση , όπου εύχεσαι μόνος να μην είσαι