Αιθέρια παράθυρα της ψυχής και του νου- 3ος διαγωνισμός Αιθέρια παράθυρα-3ο τεύχος | Page 160

τέντωσα τα αυτιά μου. Στα πρώτα δύο λεπτά είχα βαρεθεί, διότι
συνέχεια αναφέρονταν στα ίδια θέματα. Όμως, άκουσα μια είδηση η
οποία μπορώ να πω πως με έβαλε σε σκέψεις. Αφορούσε το πιο
πολυσυζητημένο θέμα της χρονιάς που προβληματίζει όλο τον
πλανήτη, αλλά κυρίως την Ευρώπη και τη χώρα μας, το προσφυγικό.
Εναλλάσσονταν μπροστά στα μάτια μου εικόνες σκληρές και
απάνθρωπες από πολιτισμούς που είναι πολύ διαφορετικοί από τους
δικούς μας πολλά χιλιόμετρα μακριά ή μήπως δεν είναι και τόσο
μακριά ή τόσο διαφορετικά τα πράγματα; Η απεσταλμένη
δημοσιογράφος του καναλιού περιέγραφε με δυσνόητες για εμένα
λέξεις τη φρικιαστική κατάσταση που επικρατούσε στα ελληνικά
νησιά. Λέξεις που εγώ δεν είχα ξανακούσει ποτέ στη ζωή μου όπως
σωσίβια λέμβος, καταυλισμός προσφύγων, δουλεμπορικά κ.α. Ούτε
που κατάλαβα πότε πέρασε η ώρα και γύρισε ο μπαμπάς από τη
δουλειά, ούτε το κλειδί δεν άκουσα στην πόρτα. Τόσο αφοσιωμένη
ήμουν με τους πρόσφυγες. Χωρίς καν να με φωνάξει η μαμά για
φαγητό, έκλεισα την τηλεόραση και έτρεξα στην τραπεζαρία. Ο
μπαμπάς κάθισε πρώτος στην καρέκλα του, στην κεφαλή του
τραπεζιού. Έπειτα, ήρθε και η μαμά κρατώντας την αχνιστή
μακαρονάδα μέσα στην καλή την πιατέλα. Ήμουν αποφασισμένη σε
αυτό το δείπνο μας να λύσω όλες μου τις απορίες. Δεν τους άφησα
ούτε λεπτό να πάρουν ανάσα, επειδή τους βομβάρδιζα με ερωτήσεις: -
Τι είναι καταυλισμός προσφύγων; -Τι σημαίνει η λέξη δουλέμπορος; -
Τι είναι η σωσίβια λέμβος; Ευτυχώς, μου απάντησαν σχεδόν σε όλες
και έτσι μπήκε μια τάξη στο μυαλό μου, μπορούσα να καταλάβω τώρα
πια τι έλεγε η δημοσιογράφος. Τα μεσημέρια ο μπαμπάς και η μαμά
συνήθως κοιμούνται και εγώ εφόσον έχω τελειώσει τα μαθήματά μου,
μπορώ να κάνω ό,τι θέλω, αλλά ήσυχα. Αυτή τη μεσημεριανή
ξεκούραση τη χρειαζόμουν οπωσδήποτε για να δω τι θα κάνω. Δεν
μπορούσε όμως να με πάρει ο ύπνος. Μέσα στο μυαλό μου
στροβιλίζονταν σκέψεις και συναισθήματα, μερικά μπερδεμένα και
άλλα σε πλήρη τάξη. Θυμόμουν τα λόγια της δημοσιογράφου: -Οι
περισσότεροι πρόσφυγες κοιμούνται στους δρόμους και μέρα παρά
μέρα όλο και περισσότεροι οδηγούνται με φουσκωτές βάρκες στην
πρωτεύουσα, άλλοι στη Θεσσαλονίκη και άλλοι σε κοντινά νησιά.
Επίσης, φρικτή κατάσταση επικρατεί και στο κέντρο της Αθήνας με
πολλά επεισόδια να εκτυλίσσονται στην πλατεία Ομονοίας. Όποιος
πολίτης ενδιαφέρεται και θέλει να τους βοηθήσει, μπορεί να
προσφέρει χρήματα και ρούχα ή ακόμα και να τους συναντήσει για να
τους τα δώσει αυτοπροσώπως. Ξέχασα να ρωτήσω τον μπαμπά για
αυτό το θέμα, αν ξέρει κάτι, αν παρακολουθεί τι γίνεται καθημερινά.
160