Αιθέρια παράθυρα της ψυχής και του νου- 3ος διαγωνισμός Αιθέρια παράθυρα-3ο τεύχος | Page 137

Παλατάκι- Χαϊδάρι
33. Δυο παιδιά που άξιζαν κάτι καλύτερο,
Τσάλτα Βασιλική, 13ο Γυμν. Περιστερίου
Το πρωινό ξύπνημα είναι πάντα δύσκολο, ειδικά για έναν μαθητή του
λυκείου. Όμως, για την Έλλα ήταν πλέον αφόρητο. Ο αέρας φαινόταν
λιγοστός και ο ήλιος υπερβολικά φωτεινός σε αντίθεση με τη διάθεση
της. Τα γαλανά μάτια της που ήταν γεμάτα χαρά για την ζωή είχα
πάρει μια σκοτεινή απόχρωση του γκρι. Υπήρχαν φορές που ευχόταν
να έκλεινε μια στιγμή τα μάτια της και να μην ξυπνούσε ποτέ ξανά,
όμως δεν μπορούσε. Κάθε φορά που έκλεινε τα μάτια της τον έβλεπε.
Έβλεπε όλα τα πανέμορφα χαρακτηριστικά του, τα πράσινα μάτια του
που κάποτε της έφερναν μόνο χαρά, τα λακκάκια του όταν
χαμογελούσε. Αυτό το χαμόγελο...Ομόρφαινε τον κόσμο της. Ο
κόσμος δεν ήταν πλέον όμορφος χωρίς αυτόν. Τίποτα δεν της φαινόταν
όμορφο.
“Καλημέρα”
Ακούγοντας κάποιον μέσα στο δωμάτιο να μιλάει ανασηκώθηκε στο
κρεβάτι απότομα με μάτια γουρλωμένα. Θα αναγνώριζε παντού αυτή
137