118
τύχης , και την κόβεις όποτε θελήσεις ; Με τι σκοπό έριξες το καημένο ελάφι , την αγαπητή μου μητέρα που με ανέθρεψε , και την σκότωσες ;’’ Ο πρίγκιπας της αποκρίθηκε : ‘‘ Εσύ , γλυκό ελάφι , δεν γνωρίζεις τίποτα . Αυτή δεν ήταν η μητέρα σου , παρά μόνο μία παραμάνα ! Η πραγματική σου μητέρα ήταν η βασίλισσα τούτου του τόπου , και ο πατέρας μου , ο σύζυγός της , με έταξε να σε φέρω πίσω , κι αυτό ακριβώς θα κάνω ,’’ Το ελάφι απομακρύνθηκε από εκείνον και του είπε : ‘‘ Μητέρα ή όχι , αυτή ήταν η γυναίκα που με φρόντιζε όλα τα χρόνια της ζωής μου , κι εγώ σκόπευα να της το ανταποδώσω κάποια στιγμή ,’’ Αυτός ήρθε κοντά της πονηρά , και της είπε : ‘‘ Γιατί όμως να μείνεις σε αυτό το δάσος , αφού τώρα δεν χρειάζεται να κουβαλάς το βάρος της ανταποδόσεως ; Γιατί να τυραννιέσαι μέσα στο άγνωστο , ενώ θα μπορούσες να έχεις παλάτια και χρυσαφικά , κορδέλες και ό , τι λογής φορέματα θέλεις ;’’ Και αυτή του απαντά : ‘‘ Καλύτερα να ζω με κουρέλια με την μητέρα μου , που αγαπώ , και να τυραννιέμαι ολημερίς στον ήλιο και να δουλεύω για την ευτυχία της , παρά να είμαι σαν εσένα , που κάθεσαι σ ’ έναν παγερό , χρυσό θρόνο , περικυκλωμένος από ανθρώπους που μήτε ξέρεις και μήτε αγαπάς , χωρίς να έχεις δουλέψει στη ζωή σου για τίποτα , με ένα κενό στην καρδιά σου στο οποίο λείπει η λέξη φιλότιμο .’’ Ο πρίγκιπας τότε , άρπαξε το ελάφι απ ’ τα πόδια και το έριξε στην πλάτη του . Περάσανε τις λεύκες , περάσανε και τα πουρνάρια , και βρέθηκαν στην λίμνη με τους κύκνους … Με μια γρήγορη κίνηση τότε , το ελάφι ξεπετάχτηκε απ ’ τα χέρια του πρίγκιπα , και τον έριξε στα νερά : ‘‘ Άκου θνητέ ! Επειδή είσαι αδερφός μου , μόνο , σε αφήνω να φύγεις . Πες στον πατέρα , και πες στην φρουρά να μην ξαναπατήσουν πόδι εδώ , αλλιώς οι συνέπειες θα είναι τρομερές !’’ Ο πρίγκιπας τελικά κατάφερε να βγει απ ’ την λίμνη , αλλά όταν κοίταξε γύρω του , η Σελβατζίνα δεν ήταν πουθενά ! Τα λόγια του βασιλιά ήταν αληθινά . Η Σελβατζίνα κορόιδεψε τον πρίγκιπα με τ ’ όνομά της-γιατί , πραγματικά , δεν ήταν το θήραμα κανενός .